Stiltes

Ek doen als in my vermoë om te bly staan

Als in my vermoë in hierdie pad te kan verstaan

Ek weet daar is 'n rede vir dit als

Maar vir nou is ek ook moeg

Dit is al laat in die aand

My hart en kop baklei nog teen mekaar

Ek voel ek staan alleen, maar jy is nog altyd daar

Jy praat net minder as wat ek wil hê

Maar dis van te veel praat wat gate in ons siele kom lê

Hou die stiltes

Vas teen jou bors as wat jy trane

In jou huis begin mors

Want hierdie mense

Is ook stof en bly gegrond

As jy leeg is word jou hart weer gesond

In stiltes gegrond

Daar is iets wat my nog steeds laat glo in jou

Nie omdat jy jy is nie, maar omdat ek vertrou

'n Deel van God is binne my en jou

Wat maak dat stukkies glas weer êrens in die sterre in pas

Hou die stiltes

Vas teen jou bors as wat jy trane

In jou huis begin mors

Want hierdie mense

Is ook stof en bly gegrond

As jy leeg is word jou hart weer gesond

So skut die stof af

Wat jou kleur laat verdof

Verlaat jou mantel

Se kleure ontplof

Want hierdie mense

Is ook seer en op die grond

As jy leeg is word jou hart weer gesond

As 'n ridder in 'n vas hak in tyd

En jy die skemer net kan sien deur die ruit

En voel hoe laat die twyfel

Van jou hart na jou mond kan verdwyn

Hou die stiltes

Vas teen jou bors as wat jy trane

In jou huis begin mors

Want hierdie mense

Is ook stof en bly gegrond

As jy leeg is word jou hart weer gesond

So skut die stof af

Wat jou kleur laat verdof

Verlaat jou mantel

Se kleure ontplof

Want hierdie mense

Is ook seer en op die grond

As jy leeg is word jou hart weer gesond

In stiltes gegrond