เส้นเรื่องเดิม (RERUN)

นั่งมองเธอก็เผลอเคลิ้มไป

รักแรกเจอที่นานสักเท่าไร

ก็ยังตกหลุมรักเธอเรื่อยไป

รักที่ดีต้องเป็นเช่นไร

เมื่อเจอเธอก็เลยได้เข้าใจ

ก็เลยไม่อยากเสียเธอไป

ได้แต่กลัวว่าสุดท้ายความรักเราจะสลาย

เพราะฉันจำความเจ็บได้ดี

กลัวว่าไม่มีใครสักคนที่อยู่เคียงข้างสักที

ฉันขอให้มันไม่จบเหมือนเดิม

ให้ครั้งนี้มันไม่จบเหมือนเคย

ให้ทุก ๆ เช้าที่ตื่นขึ้นมาไม่มีน้ำตาจากนี้

ฉันขอให้มันไม่จบเหมือนเดิม

ให้รักนี้มันไม่เป็นเหมือนเคย

ให้ฉันไม่ต้องพูดคำว่าลาเหมือนที่แล้วมาอย่างนี้

ให้เธอไม่เหมือนเส้นเรื่องเดิม

รักแรกพบที่พบทั่วไป

เหมือนฉากหนึ่งที่ฉันนั้นฝันไป

แต่มันก็จบเหมือนเดิมทุกที

รู้อยู่แล้วต้องเป็นเช่นไร

ชินกับตอนจบที่ไม่เหลือใคร

แต่ไม่ใช่ครั้งนี้ได้ไหม

กลัวว่าสุดท้ายความรักเราจะสลาย

เพราะฉันจำความเจ็บได้ดี

กลัวว่าไม่มีใครสักคนที่อยู่เคียงข้างสักที

ฉันขอให้มันไม่จบเหมือนเดิม

ให้ครั้งนี้มันไม่จบเหมือนเคย

ให้ทุก ๆ เช้าที่ตื่นขึ้นมาไม่มีน้ำตาจากนี้

ฉันขอให้มันไม่จบเหมือนเดิม

ให้รักนี้มันไม่เป็นเหมือนเคย

ให้ฉันไม่ต้องพูดคำว่าลาเหมือนที่แล้วมาอย่างนี้

ให้เธอไม่เหมือนเส้นเรื่องเดิม

ฉันขอให้มันไม่จบเหมือนเดิม

ให้ครั้งนี้มันไม่จบเหมือนเคย

ให้ทุก ๆ เช้าที่ตื่นขึ้นมาไม่มีน้ำตาจากนี้

ฉันขอให้มันไม่จบเหมือนเดิม

ให้รักนี้มันไม่เป็นเหมือนเคย

ให้ฉันไม่ต้องพูดคำว่าลาเหมือนที่แล้วมาอย่างนี้

ให้เธอไม่เหมือนเส้นเรื่องเดิม