Golden Hour

ทุกเช้าที่ตื่นมา ไม่ใช่เพราะนาฬิกา

แต่เพราะมีใครสักคนโทรมาปลุกให้ฉันนั้นตื่น

และในทุก ๆ คืน ไม่เคยต้องฝันร้าย

เพราะมีคนบอกฝันดี

ทุกครั้งที่อ่อนล้า มีคนซับน้ำตา

ไม่เคยต้องเหงา แม้สักเวลา

มีคนที่เข้าใจ จับมือฉันเดินไป

เพราะมีเธอคนนี้

วันและคืนที่สวยงาม

เพียงแค่มันได้เลยผ่าน

เหลือแค่ความทรงจำ

ที่หล่อเลี้ยงฉันไปวัน ๆ

แค่ได้คิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้น

แค่ได้รู้ว่าฉันได้เคยมี

วันที่ดีเท่าไร รักที่ดีเท่าไร

ฉันโชคดีแค่ไหนที่พบเธอ

เพราะรักแท้ของฉันได้ผ่านไปแล้ว

และไม่มีครั้งใดจะดีเหมือนเดิม

แล้วเธอล่ะ คิดถึงกันหรือเปล่า

ได้รู้ว่าเวลา ตอนนั้นที่ผ่านไป

ทุก ๆ เรื่องราว มีค่ามากเท่าไร

ยังคงยิ้ม ยังหัวเราะ และยังร้องไห้

เมื่อได้คิดถึง

วันและคืนที่สวยงาม

เพียงแค่มันได้เลยผ่าน

เหลือแค่ความทรงจำ

ที่หล่อเลี้ยงฉันไปวัน ๆ

แค่ได้คิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้น

แค่ได้รู้ว่าฉันได้เคยมี

วันที่ดีเท่าไร รักที่ดีเท่าไร

ฉันโชคดีแค่ไหนที่พบเธอ

เพราะรักแท้ของฉันได้ผ่านไปแล้ว

และไม่มีครั้งใดจะดีเหมือนเดิม

แล้วเธอล่ะ คิดถึงกันหรือเปล่า

คงไม่มีปาฏิหาริย์ ที่พาฉันไปเริ่มใหม่

ไม่อาจจะอธิษฐาน ให้เวลาได้ย้อนไป

แต่ยังจะภาวนา ให้เธอกลับมาจะได้ไหม

แค่ได้คิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้น

แค่ได้รู้ว่าฉันได้เคยมี

วันที่ดีเท่าไร รักที่ดีเท่าไร

ฉันโชคดีแค่ไหนที่พบเธอ

เพราะรักแท้ของฉันได้ผ่านไปแล้ว

และไม่มีครั้งใดจะดีเหมือนเดิม

มันยังมีบางครั้งที่อยากถาม

แต่เธอไม่อยู่ตรงนี้ให้ได้ถาม

แล้วเธอล่ะ คิดถึงกันหรือเปล่า