Es Gschänk vom Himu

Es isch es Gschänk vom Himu woni ha übercho

Uni trages mit mir ume u zehre täglech dervo

Es isch geng a mire Syte unes laat mi nid los

Me chas fasch nid beschribe, es isch so riesegross

I cha dänke u gspüre, musiziere u singe

I cha lyde u liebe u chly Fröhlechkeit bringe

I sägle i mine Gedanke wo immer i häre wot

S’git keini Gränze, aues isch wyt off

U jetz bini doch o scho so lang uf dr Piste

Ha geng usem Volle gschöpft u nie nüüt usglah

Ha so mänge Sturm scho gseh cho u gseh ga

I bi buschper u zfride u immer no da

Mit dere gsägnete Gab, wo mir der Himu het gschänkt

I dere kosmische Ornig, wär hätti das dänkt

I bi immer no da, luege fröhlech id Wäut

I bi dankbar u zfride, das isch aues wo zeut

Ds Läbe an und für sich isch es Wunder vor Natur

Es isch es Gschänk vom Universum, e Teil vor Struktur

Es isch bunde a di magische, überirdische Fäde

Wo das Ganze verbinde - u zäme häbe