Jabłonie

I znów zakwitają jabłonie

Jabłonie, tęskno tak!

Gdy nie ma Ciebie, nie

To mnie jakby mniej

I znów zakwitają jabłonie

Jabłonie, tęskno tak!

Gdy nie ma Ciebie, nie

To mnie jakby mniej

Ile tak naprawdę to "na zawsze" jest?

Miałeś być częścią mnie

Zaplatałam wianek z naszych ciał i miejsc

Kwitł dziewiczy sad

Ile tak naprawdę warte słowo jest?

Ile dni? Ile łez?

Ile serc uwierzy potem straci sens?

Kto tak czuł ten wie

Teraz tylko cichy sad

Wiosnę wita, ciebie brak

Przebiśniegi budzą się

A ja wciąż we śnie

I znów zakwitają jabłonie

Jabłonie, tęskno tak!

Gdy nie ma Ciebie, nie

To mnie jakby mniej

I znów zakwitają jabłonie

Jabłonie, tęskno tak!

Gdy nie ma Ciebie, nie

To mnie jakby mniej

Uczucie, które kwitnie w nas

Z jabłoni zakazany owoc

Za słodycz którą w sercu masz

Przyjdzie nam wnet zapłacić słono!

Dzisiaj już nie zasypiasz a

A zasypujesz rany solą

Gdy się do życia budzi świat

Witasz go solo, solo

Samotni chociaż mamy siebie obok

I choć to przykre, wierzę w nas

Przecież daliśmy sobie słowo!

Że nie podzieli nas nawet Bóg ze sobą

Powiedz ile warta jest kolejna łza?

Ile ich zmieści studnia bez dna?

Powiedz - jesteśmy samotni czy samolubni do cna?

Ile zabijemy w sobie zła, tyle warci jesteśmy ty i ja

Teraz tylko cichy sad

Wiosnę wita, ciebie brak

Przebiśniegi budzą się

A ja wciąż we śnie

I znów zakwitają jabłonie

Jabłonie, tęskno tak!

Gdy nie ma Ciebie, nie

To mnie jakby mniej

I znów zakwitają jabłonie

Jabłonie, tęskno tak!

Gdy nie ma Ciebie, nie

To mnie jakby mniej

To mnie jakby mniej