Dumka Na Dwa Serca

Mój sokole chmurnooki

Pytaj o mnie

Gór wysokich

Pytaj o mnie

Lasów mądrych

I uwolnij mnie

Mój sokole, mój przejrzysty

Pytaj o mnie

Nurtów bystrych

Pytaj o mnie

Kwiatów polnych

I uwolnij mnie

Mój miły

Jak mam pytać gwiazd w niebiosach

Są zazdrosne o Twój posag

O miłości cztery skrzynie

I o dobroć Twą

Mój miły

Jak mam pytać innych kobiet?

Serce me odkryją w Tobie

I choć wiedzą

Nie powiedzą

Nie odnajdę Cię

Mój sokole gromowładny

Pytaj o mnie stepów sławnych

Pytaj tych burzanów wonnych

I uwolnij mnie

Przez kurhany spopielałe

Przez chutory w ogniu całe

Snu już nie znam

Step odmierzam

By odnaleźć Cię

Mój miły

Jakże pytać mam księżyca?

On się kocha

W Twych źrenicach

Słońce zgoni, step zasłoni

Nie odnajdę Cię

Mój miły

Jakże pytać mam Kozaka?

Co na miłość chorą zapadł

On by z żalu świat podpalił

Gdyby stracił Cię

Mnie

Gdyby stracił Cię

Jakże pytać mam księżyca?

On się kocha

W Twych źrenicach

Słońce zgoni, step zasłoni

Nie odnajdziesz mnie

My wpatrzeni, zasłuchani

Tak współcześni aż do granic

W ciemnym kinie, po kryjomu

Ocieramy łzę