Dywizjon 303

Jest czerwiec czterdziesty szósty, londyńska aleja Moll

Pogoda jak zwykle angielska, niebo stalowe od chmur

Czekamy w tłumie od rana, są flagi we wszystkich kolorach

Nareszcie koniec tej wojny, przybyli król i królowa

Słychać już pomruk wozów z białą gwiazdą w kole

Pewnie niedługo nasi się tam za zakrętu wyłonią

Teraz idą Francuzi, śmieją się prężą pierś

Ale my czekamy na naszych, zaraz tu będą też

Ciągle się o nich mówiło, gdy Londyn spowijał dym

Najwięcej szkopów trafili - Dywizjon 303

Angielki za nimi szalały, choć Londyn spowijał dym

A oni na Polskę czekali - Dywizjon 303

Stoimy na skraju ulicy, wśród kurzu, krzyków i flag

Dostojnie macha królowa i tylko naszych brak

Czesi, Holendrzy, Belgowie - przygrywa orkiestra wojskowa

W turbanach idą Sikhowie, euforia dookoła

Ciągle się o nich mówiło, gdy Londyn spowijał dym

Najwięcej szkopów trafili - Dywizjon 303

Angielki za nimi szalały, choć Londyn spowijał dym

A oni na Polskę czekali - Dywizjon 303

Nie było biało-czerwonych, to chyba niczyja wina

Anglicy to dżentelmeni, nie chcieli drażnić Stalina

Ciągle się o nich mówiło, gdy Londyn spowijał dym

Najwięcej szkopów trafili - Dywizjon 303

Angielki za nimi szalały, choć Londyn spowijał dym

A oni na Polskę czekali - Dywizjon 303