Που Είσαι Φίλε

Που είσαι φίλε;

Και έχω χρόνια να σε δω

Σαν μην έφυγες ποτέ σου από 'δω

Που 'σαι ρε φίλε;

Τώρα που φτάνουμε τριάντα

Κι εσύ έμεινες στα είκοσι για πάντα

Που είσαι φίλε;

Που 'σαι τους φίλους σου να δεις

Τώρα σου παίζουμε τραγούδια επί σκηνής

Κι αν ήσουν φίλε αν ήσουνα κι εσύ μαζί

Απ' την κιθάρα σου όλοι θα 'μεναν χαζοί

Που είσαι φίλε;

Που'σαι και θέλω να σου πω

Όσα δεν σου'πα όλο εκείνο τον καιρό

Που είσαι ρε φίλε

θα έκανα χάρη και στον Χάρο

αρκεί να σε έβλεπα έστω και για ένα τσιγάρο

Το ξέρω φίλε

Ξέρω η φύση δε χαρίζει

Κι αυτός που φεύγει

δεν ξαναγυρίζει

Μα σου μιλάω όταν κοιτώ τους ουρανούς

Στην πιθανότητα πως ίσως και ν' ακούς

Στα λόγια που δεν είπαμε

Στις μπύρες που δεν ήπιαμε

Στα μέρη που δεν πήγαμε

Στα χρόνια που δεν ήρθανε

Σ' εκείνα που δεν κάναμε

Και στ' άλλα που δεν φτάναμε

Στα όμορφα και στ' άσχημα

Και στο μεσοδιάστημα

Στα όνειρα που είχαμε

Και που ποτέ δεν είδαμε

Σ' αυτούς που δεν γνωρίσαμε

Σε όλα όσα δε ζήσαμε

Κι εκεί ψηλά στους ουρανούς

Σε σένα που ίσως μας ακούς

Που είσαι φίλε;

Που είσαι φίλε;

Που είσαι φίλε;