Burza

Zazwyczaj mam tak, że boję się zmian

Boję się tego, co mi los przyniesie

Zamykam drzwi, nie ma sensu się bić

Nie chcę wystawiać się na to, co będzie

Za dużo ludzi, za dużo już mam

Nie wiem, gdzie widzę się za dziesięć lat i czy będę

Wolałbym żeby zatrzymał się czas

Zdejmuję zegar i wyciągam baterię

Ale gdy jesteś obok mnie

Robi się jaśniej

Robi mi się lżej

Bo chcę być Twoją burzą

Chcę być Twoim małym trzęsieniem ziemi

Chcę żeby było trudno

Chcę się o Ciebie potknąć i coś zmienić

Słońce wstaje, a ja jeszcze nie chcę spać

Ściany pękają, pękają w nas

Bo chcę być Twoją burzą

Chcę być Twoim małym trzęsieniem ziemi

Chcę żeby było trudno

Chcę się o Ciebie potknąć i coś zmienić

Słońce wstaje, a ja jeszcze nie chcę spać

Ściany pękają, pękają w nas

Mam takie dni, że nie umiem tu być

Co chwila patrzę dookoła nerwowo

Wiem, że naprawdę nie stanie się nic

A jednak czuję, że coś wisi nad głową

Czemu horyzont nadal ani drgnie

Ty jesteś trzysta kilometrów stąd

Czemu choć wiem, że jest wszystko okej

Czuję, że samym byciem popełniam błąd

Ale gdy jesteś obok mnie

Robi się jaśniej

Robi mi się lżej

Bo chcę być Twoją burzą

Chcę być Twoim małym trzęsieniem ziemi

Chcę żeby było trudno

Chcę się o Ciebie potknąć i coś zmienić

Słońce wstaje, a ja jeszcze nie chcę spać

Ściany pękają, pękają w nas

Bo chcę być Twoją burzą

Chcę być Twoim małym trzęsieniem ziemi

Chcę żeby było trudno

Chcę się o Ciebie potknąć i coś zmienić

Słońce wstaje, a ja jeszcze nie chcę spać

Ściany pękają, pękają w nas

Bo chcę być Twoją burzą

Chcę żeby było trudno

Bo chcę być Twoją burzą

Chcę żeby było trudno