Jólaklokkan aftur ringir

Jólaklokkan aftur ringir, kallar øll til kirkju brátt;

lat nú alt, sum hjartað tyngir, hvørva burt sum myrka nátt.

Stjørnur yvir okkum lýsa bjart sum hina jólanátt,

vilja okkum vegin vísa til Várharra ljósa slott.

Jesusbarnið føtt í fjósi barnaeygað sær so bjart,

jólaboðið, jólaljósið treingja gjøgnum hjartað hart.

Gongur tú á trongum vegi, bangnir tankar treingja inn,

einki kann sum jólagleði lýsa upp títt myrka sinn.

Hoyr hin væna einglasongin ljóða við hvørt klokkuslag,

tá skal vónin lætta veingin rætt sum fyrsta jóladag.