วันที่นาฬิกาของเราหมุนไปพร้อมกัน

เหม่อมองดูท้องฟ้า เมื่อมองนาฬิกา

ได้แต่คิดว่าเธอจะทำอะไรอยู่

สบายดีใช่ไหม อากาศเป็นยังไง

รู้ไหมว่าฉันคอยจะรับฟัง

ห่างกันสุดขอบฟ้า

และเข็มของนาฬิกาของเรามันเดินไม่เท่ากัน

แน่นอนว่าฉันจะรอ อย่างเดิมและทุก ๆ วัน

แม้จะทรมานแทบขาดใจ

แค่คิดถึงเธอทุกนาทีที่จริงยังน้อยไป

ยิ่งห่างกัน ยิ่งรู้ว่าตอนมีเธอมันดีมากเท่าไร

คืนวันที่ไม่มีเธอ คือนานและเหงาเกินไป

เธอจะรู้บ้างไหมว่าคิดถึงเธอแค่ไหน

คิดถึงเธอทุกวินาทีเธอคือลมหายใจ

ไม่มีเธอ ฉันคงจะทนอยู่ไม่ไหวจริง ๆ

โลกดูไม่เหมือนเดิมเมื่อเธอไป

จะรอให้ถึงวันใด ที่นาฬิกาเราหมุนไปพร้อม ๆ กัน

เธอจะเคยบ้างไหม หลับตาลงเมื่อใด

ได้แต่คิดถึงเธอจนฝันจนละเมอ

เปิดข้อความทุกครั้ง ก็อยากให้เป็นเธอ

แอบเผลอร้องเพลงที่เธอนั้นชอบฟัง

ห่างกันสุดขอบฟ้า

และเข็มของนาฬิกาของเรามันเดินไม่เท่ากัน

แน่นอนว่าฉันจะรอ อย่างเดิมและทุก ๆ วัน

แม้จะทรมานแทบขาดใจ

แค่คิดถึงเธอทุกนาทีที่จริงยังน้อยไป

ยิ่งห่างกัน ยิ่งรู้ว่าตอนมีเธอมันดีมากเท่าไร

คืนวันที่ไม่มีเธอ คือนานและเหงาเกินไป

เธอจะรู้บ้างไหมว่าคิดถึงเธอแค่ไหน

คิดถึงเธอทุกวินาทีเธอคือลมหายใจ

ไม่มีเธอ ฉันคงจะทนอยู่ไม่ไหวจริง ๆ

โลกดูไม่เหมือนเดิมเมื่อเธอไป

จะรอให้ถึงวันใด ที่นาฬิกาเราหมุนไปพร้อม ๆ กัน

ฉันรู้มันไม่ง่ายเลยที่เราไม่ได้เจอกัน

เพราะฝันนั้นที่แสนไกล

แค่เพียงเรานั้นมีกันและกัน

สักวันพายุจะผ่าน เปลี่ยนเป็นวันที่ฟ้าสดใส

แค่คิดถึงเธอทุกนาทีที่จริงยังน้อยไป

ยิ่งห่างกัน ยิ่งรู้ว่าตอนมีเธอมันดีมากเท่าไร

คืนวันที่ไม่มีเธอ คือนานและเหงาเกินไป

เธอจะรู้บ้างไหมว่าคิดถึงเธอแค่ไหน

คิดถึงเธอทุกวินาทีเธอคือลมหายใจ

ไม่มีเธอ ฉันคงจะทนอยู่ไม่ไหวจริง ๆ

โลกดูไม่เหมือนเดิมเมื่อเธอไป

จะรอให้ถึงวันใด ที่นาฬิกาเราหมุนไปพร้อม ๆ กัน