Gloeien

Ik hoor het, we kunnen niet meer om onszelf heen

Het geruis van groeiend onkruid overstemt

Nu we zoeken in alle hoeken van de taal

Die wil vertellen maar ons zwijgzaam achterlaat

In het geluid van gloeien en zoemen, het krioelen van wat leeft in ons

Iemand haal ons hier vandaan, geef ons een blik, geef ons een stem

Iemand hier geef ons een gezicht

Iemand haal ons hier vandaan, uit het koud bad in het warm bed

Kijk je uit - blijf je er niet in

Ik hoor het, we kunnen niet meer om onszelf heen

Het geluid van druppels vallend overstemt

Ik blijf zoeken in alle wegen van ons brein

Dat wil begrijpen maar ongrijpbaar lijkt te zijn

In het constante gloeien en gonzen, het krioelen van wat leeft in ons

Iemand haal ons hier vandaan, geef ons een blik, geef ons een stem

Iemand hier geef ons een gezicht

Iemand haal ons hier vandaan, uit het koud bad in het warm bed

Kijk je uit - blijf je er niet in

In het gemis van evenwicht, tekenen van leven, kom en geef het een geluid

In een verhaal dat hapert, herhaal het, het vindt hopelijk een uitweg uit dit lijf

Ik hoor het, we kunnen niet meer om onszelf heen

Nu het ritselen van de bomen overstemt

Het sluipt stiekem in alle vezels van ons lijf

Dat wil herstellen maar gebroken achterblijft