Nic nie może wiecznie trwać

Znajomy adres

Te same schody

I nagłych przestrachów drzwi

A może to wszystko się śni?

Zwyczajne kwiaty

Na parapecie

Po kątach też zwykły kurz

A jeśli to przepadło już?

Lęk

Głuchy lęk

Na dnie

Skryty gdzieś

Wtedy dziwisz się, że tak kocham nieprzytomnie

Jak by zaraz świat miał się skończyć

Kiedy pytasz mnie, czemu rzucam się jak w ogień?

Wprost w ramiona twe, myślę sobie

Nic nie może przecież wiecznie trwać

Co zesłał los, trzeba będzie stracić

Nic nie może przecież wiecznie trwać

Za miłość też przyjdzie kiedyś nam zapłacić

I tylko cisza

I nasze ręce

I myśl koląca jak cierń

A jeśli tak naprawdę jest?

Wtedy dziwisz się, że tak kocham nieprzytomnie

Jak by zaraz świat miał się skończyć

Kiedy pytasz mnie, czemu rzucam się jak w ogień?

Wprost w ramiona twe, myślę sobie

Nic nie może przecież wiecznie trwać

Co zesłał los, trzeba będzie stracić

Nic nie może przecież wiecznie trwać

Za miłość też przyjdzie kiedyś nam zapłacić

Nic nie może przecież wiecznie trwać

Co zesłał los, trzeba będzie stracić

Nic nie może przecież wiecznie trwać

Za miłość też przyjdzie kiedyś nam zapłacić

Nic nie może przecież wiecznie trwać

Co zesłał los, trzeba będzie stracić

Nic nie może przecież wiecznie trwać

Co zesłał los trzeba będzie stracić

Nic nie może przecież wiecznie trwać

Co zesłał los trzeba będzie stracić

(Nic nie może przecież wiecznie)