Seven Eleven

Eg trakkar beint forbi et hus eg sov i før

Vi er framande no

Sånn som alle bør når flammen brenn ut

En ung mann er gut igjen

Han trakkar rundt i våte sko og lurer på

Kor ho er hen no

Eg får rykningar sånn supersentimentalistar får

Eg lukkar augo og ser det som i går

Ho står der og er rasande under morelltreet

Og augustsola går

Er det sånn vi sluttar sommaren i år?

Eg surrar rundt i gatene klokka kvart over fem igjen

Blei uthiven ifrå Seven Eleven

Tenkjer på venninna til en venn av en venn igjen

Men, ho kjenner ikkje meg, so eg slår frå meg den tanken

Brustein, brustein november

Skriv meldingar som eg ikkje sender

Har høyrt der er en ny kar som har allting eg ikkje har

Nei, eg må heim igjen

Men hen er heim viss heim ikkje er der?

Rosa lys og svart gardin, dansegolv og røykmaskin

Ikkje alle slepp inn, det er mykje skåling og mykje vin

Og fancy drink med engelsk namn, ho druknar i ei svett famn

Og venninner, som venniner bør

Snakkar aldri meir om han ho dansa med før