Wataha

Upadłem i choć brak mi sił

Podniosę się i pobiegnę

Watahom stanie z przodu wilk

Już ślina z pyska cieknie, biegnę

I mocniej!

Znów chce się żyć!

I mocniej!

Krew mi pulsuję, a w głowie mam szum

Do przodu ciągle biegnę

Nie stanę w miejscu, choć czuję ból

Nikomu nie ulegnę! (Ta)

Upadłem i choć brak mi tchu

Podniosę się, nie polegnę

Zobaczysz zanim opadnie kurz

Ostatni dziś nie będę, biegnę

I mocniej!

Znów chce się żyć!

I mocniej!

Zwierzęcy instynkt, oczy jak krew

Wilk ujawnia w nocy swój zew

Gdy księżyc na niebie unosi nas dźwięk

W biegu przed siebie wolni jak tlen

Słońce wstaje, my spadamy w otchłań

Na trasie w nieznane wracamy do podstaw

Bóg nam zapewnił na emocje kontrakt

W naszym wymiarze to początek końca

Nie ma miejsca, jak raj, co spełnia marzenia

Nasza misja na Rushmore, gdy miasto zamienia

Serca na karbon, nikt z nas nie odda życia na darmo

To my władcy mitów i legend

Chcemy żyć, a nie patrzeć za siebie

Nieposkromieni, energia w nas drzemie

Horda z jednego serca jak Niemen

I mocniej!

Znów chce się żyć!

I mocniej!

I mocniej!

Znów chce się żyć!

I mocniej!

Mocniej chce się żyć!