Longjai

ปลอบใจตัวเอง

ว่าฉันมาไกลเกินย้อนไป

เหนื่อยแทบไม่ไหว

และน้ำตายังไหลนอง

สิ่งที่ประคอง

กลับค่อย ๆ ไกลจนลับไป

จนมีแค่ฉัน คนเดียวเท่านั้น

ที่ยังคงกอดมันไว้

จะหลุดพ้นเมื่อไร

ทำไมอยู่ตรงนี้

ถามตัวเองซ้ำ ๆ

ไม่เข้าใจสักที

โอ้ย เจ็บไปทั้งหัวใจ ทำไมยังทน

เริ่มใหม่อีกกี่หนน่ะคนใจร้าย

ปวดไปทั้งหัวใจแทบเจียนตาย

ขาดเธอไม่ได้

เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ

สิ่งที่เธอทำ

กลับย้ำให้ฉันยิ่งเข้าใจ

เจ็บไปทำไม

อยากหนีให้ไกลสักที

แต่เมื่อได้มองดวงดาว

และเห็นว่ามันสวยดี

ใจมันกลับคิด

จะดีกว่าไหม

ถ้ามีเธออยู่ตรงนี้

จะหลุดพ้นเมื่อไร

ทำไมอยู่ตรงนี้

ถามตัวเองซ้ำ ๆ

ไม่เข้าใจสักที

โอ้ย เจ็บไปทั้งหัวใจ ทำไมยังทน

เริ่มใหม่อีกกี่หนน่ะคนใจร้าย

ปวดไปทั้งหัวใจแทบเจียนตาย

ขาดเธอไม่ได้

เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ

แม้ว่าเธอ

จะทำให้ช้ำเท่าไหร่

ฉันยังมีใจ

แม้ว่าใคร

ต่อให้ฉุดรั้งเท่าไหร่

ฉันยังลงใจให้เธอ

โอ้ย เจ็บไปทั้งหัวใจทำไมยังทน

เริ่มใหม่อีกกี่หนน่ะคนใจร้าย

ปวดไปทั้งหัวใจแทบเจียนตาย

ขาดเธอไม่ได้

เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ