แพ้ความอ่อนแอ

ไปอยู่ตรงนั้น เธอเป็นอย่างไร

และวันนี้เธอทำอะไร

อยากจะเห็นว่าเธอมีความสุข

จะได้รู้ว่าฉันนั้นทำถูกที่ปล่อยมือของเธอ

ไปอยู่กับเขามันดีใช่ไหม

และนิสัยเขาเป็นยังไง

ต่างจากฉันเหลือเกินทุกอย่าง

รู้ว่ามันไม่เคยสว่าง ทางที่เธอแยกไป

ก็เพราะฉันนั้นยังฝังอยู่

จมในวันเก่า ๆ ของหัวใจ

สมองฉันแม้เจียนจะใกล้ตาย

ก็ยังคงเตือนว่าอย่าห่วงเธอ

แต่กลับเป็นใจฉันเอง

ที่มันไม่ยอมจะปล่อยมือ

กลับเป็นใจฉันเอง

ใจไม่ยอมจะปล่อยเธอให้หลุดลอยไป

ตัดพ้อตัวเองเสมอ

กับเรื่องเดิม ๆ อย่างนั้น

ที่ผ่านมาแล้วฉันคือความสุข

ไม่ต้องห่วงฉันก็แค่ความสุขเก่าอันเดิมของเธอ

ก็เพราะว่าฉันนั้นยังฝังอยู่

จมในวันเก่า ๆ ของหัวใจ

สมองฉันแม้เจียนจะใกล้ตาย

ก็ยังคงเตือนว่าอย่าห่วงเธอ

แต่กลับเป็นใจฉันเอง

ที่มันไม่ยอมจะปล่อยมือ

กลับเป็นใจฉันเอง

ใจไม่ยอมจะปล่อยเธอ

กลับเป็นใจฉันเอง

ที่มันไม่ยอมจะปล่อยมือ

กลับเป็นใจฉันเอง

พ่ายแพ้ให้ความอ่อนแอไม่อดทน

และนี่คือคน

เหตุผลไม่มีในใจฉันหรอก

อิจฉาเกินไปจนลืมที่บอก

ว่าเธอกับฉันมันคนละทาง

ห่วงกับหึงมันเส้นบาง ๆ บาง ๆ เท่านั้น

บาง ๆ เท่านั้น

แต่กลับเป็นใจฉันเอง

ที่มันไม่ยอมจะปล่อยมือ

กลับเป็นใจฉันเอง

ใจไม่ยอมจะปล่อยเธอ

แต่กลับเป็นใจฉันเอง

ที่มันไม่ยอมจะปล่อยมือ

กลับเป็นใจฉันเอง

ใจไม่ยอมจะปล่อยเธอให้หลุดลอยไป

ฉันเอง คนที่มันทำร้ายเธอ

ให้หลุดลอยไป

หัวใจ พอสักทีวันนี้เธอ

ให้หลุดลอยไป