París Norðursins

Fögur fyrirheit á blússandi siglingu

Á ullarnærfötum í grenjandi rigningu

Stími heim í heiðardalinn

Góður strákur og vel upp alinn

Mikið verður gott að knúsa kerlu

Erlu, Erlu, Erlu, Erlu, góðu Erlu

Sem giftist mér því ég kunni að skaffa

Sjómaður og sonur hans Haffa

Hlakka svo til að hitta börnin

Maríu Hænu, Hafþór og Örninn

Vinna upp tíma, klippa smá og líma

Í eltingaleik fram að háttatíma

Hafið, Ég þekki ekki annað

Afi, var harðmenni annálað

Mamma, sultuslök nunna

Systir mín, Gunna þunna

Brósi, var örugglega vangefinn

Frændi, rændi mig æskunni

Hafið, Ég þekki ekki annað

Afi, var harðmenni annálað

Mamma, sultuslök nunna

Systir mín, Gunna þunna

Brósi, var örugglega vangefinn

Frændi, rændi mig æskunni

En þegar heim er komið bíður mín flaskan

Og á tröppunum stendur ferðataskan

Erla góða, fór með vini á hestbak

Síðsti túr, hann keyrði um þverbak

En þegar botni er náð, er bara að standa upp aftur

Þetta veit hver heilvita raftur

Batnandi mönnum er best að lifa

Hinir geta bara étið hundaskít og slefað

Hafið, Ég þekki ekki annað

Afi, var harðmenni annálað

Mamma, sultuslök nunna

Systir mín, Gunna þunna

Brósi, var örugglega vangefinn

Frændi, rændi mig æskunni

Hafið, Ég þekki ekki annað

Afi, var harðmenni annálað

Mamma, sultuslök nunna

Systir mín, Gunna þunna

Brósi, var örugglega vangefinn

Frændi, rændi mig æskunni