Ooit Was Ik Een Soldaat

Ooit was ik een soldaat

Die de vrede moest bewaren

Een hoeder van de staat

In een wereld vol gevaren

In de sneeuw stond ik op wacht

En ik dacht aan de kantine

En die ademloze nacht

Bij de brave hoer, Martine

En ik ging naar haar huis

En ik moest niet veel betalen

Rond haar hals droeg zij een kruis

Als een schild tegen vieze kwalen

En zij vroeg, "Wat kan ik doen

Om mijn jongetje te behagen?"

Ik kreeg van haar een zoen

En toen durfde ik het vragen

Lieve tijger, ik geef je alles

Maar doe je hoerenkleren aan

Om naar te kijken

Dan zal ik niet ten onder gaan

Dan zal ik niet ten onder gaan

Dan zal ik niet ten onder gaan

En ik zei, "Niemand houdt van mij"

Met tranen in mijn ogen

Het is de schuld van de maatschappij

Ik werd door iedereen bedrogen

Toen ik een jongen was

Wou niemand met mij spelen

Ik was de laatste van de klas

Daarom ga ik naar bordelen

Zij zong voor mij een lied

Van de vergeving van de zonden

Zij bluste mijn verdriet

En zij likte aan mijn wonden

Lieve tijger, ik geef je alles

Maar doe je hoerenkleren aan

Om naar te kijken

Dan zal ik niet ten onder gaan

Lieve tijger, ik geef je alles

Doe je hoerenkleren aan

Om naar te kijken

Dan zal ik niet ten onder gaan

Dan zal ik niet ten onder gaan

Dan zal ik niet ten onder gaan

Dan zal ik niet ten onder gaan

Dankjewel

Dankjewel

Dames en heren

Dankjewel

Dankjewel voor jullie prachtig welgemeend applaus

We spelen nog een lied

Het is een heel mooi lied