De Weg

'k Kan nauwelijks wat zien Door de waas voor m'n ogen Lijkt alles gelogen Al het mooie lijkt dood Ik heb zelfs de kracht niet Om op te geven Al wil ik het niet Het leven gaat door We leefden ons leven Om samen te sterven De bergen beklommen En de dalen gedicht In het diepst van de nacht Zelfs de zon laten schijnen Niets wat niet kon En niets was teveel We wilden geloven In 't eeuwige leven Ons samen verscholen In wanhopige troost We hebben de waarheid Zo diep als kon begraven 'k Was een met een engel Zolang het mocht Waar jij verscheen Scheen de zon met je mee Geen tijd voor verdriet Maar elke dag omarmd En altijd vrolijk Hoe jij dat voor elkaar kreeg Met oneindig veel moed Het leven is niet fair De dans gedanst Op een zilveren tapijt Met jou dicht bij mij De verloren tijd beweend Doelloos verzonken en dronken En niets dat niet mocht Wij tweeën door de tijd De tijd heen Midzomernacht droom Waar jij verscheen Scheen de zon met je mee Geen tijd voor verdriet Maar elke dag omarmd En altijd vrolijk Hoe jij dat voor elkaar kreeg Met oneindig veel moed Het leven is niet fair Jouw stralende lach En je mooie gedichten Jouw tedere woorden Je onverwoestbaar krachtige wil Jij hebt je noodlot Steeds het hoofd geboden Tot het eind geloofd in Jouw idee van geluk Jouw idee van geluk Ik ga niet weg 'k Heb nog wat tijd gekregen 't Zal altijd maar door gaan Tot aan het eind 'k Heb je voor altijd M'n hart gegeven Ik draag je bij me Tot het licht straks dooft Ik draag je bij me Tot het licht straks dooft