Poulia 2

Πηγαίναμε να βρούμε το κρυμμένο θησαυρό

Ρουμπίνια, διαμάντια, ασήμι, χρυσό

Στης πόλης τη ζούγκλα σε μέρη μακρινά

Χαθήκαμε και γίναμε πολύχρωμα πουλιά

Ταξιδιώτες μες το σκοτάδι

Ξεκινήσαν το πρωί και τους χάσαμε το βράδυ

Τα όνειρά τους γεμάτα χρώμα

Αλλά αυτοί που τους θυμούνται περιμένουνε ακο-ακόμα

Ήταν αλήθεια, ήτανε ψέμα

Όπως και να το δεις το πληρώσανε με αίμα

Την ωραία τη μπαλαρίνα

Την αγάπησαν τρελά και την λέγαν Κατερίνα