Isos Ftene Ta Feggaria

Μέσ' στο φτηνό ξενοδοχείο

Και στα σεντόνια των πολλών

Μέσ' σε καθρέφτες δίχως μνήμη

Θα ξεκινήσουμε λοιπόν

Γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο

Όπως τα τρένα στο σταθμό

Και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια πού 'μαι τόσο μοναχή

Νιώθω πως γερνώ τα βράδια

Και χρωστάω στη ζωή

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια

Και πολλοί με λεν τρελή

Που όλο ψάχνω στα σκοτάδια

Μήπως κάτι και συμβεί

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια

Ίσως πάλι φταις κι εσύ

Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες

Και σβήνει αυτά που γίναν χτες

Πώς μπλέκουν, λέω, οι ιστορίες

Και των ανθρώπων οι τροχιές

Μες το φτηνό ξενοδοχείο

Και τα σεντόνια των πολλών

Μέσ' σε καθρέφτες δίχως μνήμη

Θα τελειώσουμε λοιπόν

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια πού 'μαι τόσο μοναχή

Νιώθω πως γερνώ τα βράδια

Και χρωστάω στη ζωή

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια

Και πολλοί με λεν τρελή

Που όλο ψάχνω στα σκοτάδια

Μήπως κάτι και συμβεί

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια

Ίσως πάλι φταις κι εσύ