ฤดูรัก (From “ฤดูหลงป่า”)

มองท้องฟ้าใสในยามเช้า

ยังไม่ทำให้ใจมันบางเบา

เท่ามองดู เวลาที่เธอยิ้ม

ลมที่มัน มากระทบผิว

ยังไม่ทำให้ใจมันปลิวๆ

เท่าตอนเธอ เข้ามาอยู่ใกล้ๆ

* มีเธอแล้ว เหมือนโลกของฉันเปลี่ยนฤดู

เท่าที่รู้ ฤดูเหงาใจมันหายไป

** ฤดูรัก มันผ่านเข้ามา

ให้สุขหัวใจ เมื่อเธออยู่ข้างกาย

ฉันมองเห็น ทุกอย่างรอบกาย

มันกลายเป็นสีชมพู

ขอให้เป็นอย่างนี้ นานๆ

(ทุกฤดูแห่งรัก)

(ขอมีเธออย่างนี้ นานๆ)

เสียงนกร้อง ที่เขาว่าหวาน

ฟังยังไงก็ยังไม่กังวาน

เท่าเสียงเธอ กระซิบว่าคิดถึง

คำว่ารัก ที่มันลึกซึ้ง

คงไม่ทำให้ใจมันตราตรึง

ถ้าไม่ใช่ เธอพูดคงไม่ได้

ท่ามกลางบรรยากาศดีที่มีเธอ

ต้นไม้ลำธารป่าเขาที่ได้เจอ

ก็คงเป็นความโชคดีที่พบเธอ

ได้ใกล้เธอ ได้รักเธอ