Voorbij

Ieder zijn behoeftes, duistere verlangens

Ieder zijn oerdriften, probeer te begrijpen

Ieder zijn verslavingen, ieder zijn copingstijl

Ieder zijn hinderpalen, op weg naar de eeuwigheid

Ieder zijn oorzaken en zijn consequenties

Ieder de noodzaak te voelen dat hij gewenst is

Ge moet doen wat ge moet doen, ieder zijn uitleg

Waarom doet ge wat ge doet, wie weet het nog echt

We spliffen, we slikken, drinken en foorapen

De weg kwijt, depri, dat proef je aan het kraantjeswater

We oorsuizen, buikpijnen, rugklachten, we klagen

Handelen naar de symptomen we psychosomalen

Meer op onszelf dan ons lief is, missen de gemeenschap

Omgaan met verlies niets raken we ooit echt kwijt

Alles komt terug goed het is terecht dat ge daar niet intrapt

Ik begrijp dat ge er soms niets meer van snapt

Graven in de schemerzone, elk zijn blinde vlek

Zoeken naar de kleine kantjes, hoe goed ken je uzelf echt

Missen delen van onszelf, zijn ze voorgoed kwijt dus we

Vullen de leegtes, draaien door, we midlife

We zoeken hulp, we dokter googlen, we nieuwe rages

We beteren, sporten meer, werken nog wat harder

We fratsen, flirten, we zoeken geheime passages

Maar het leven moet geleefd worden, met al zijn bagage

We mediteren, vasten, we voeten in de grond aarden

We leven memento mori als beproefde bejaarden

Overwinteren, we genen, schakelen, we DNAen

Overwinnen, we successen, praten, we blaaskaken

Horen geritsel in de struiken, we bang we angsthazen

Horen 't ander geslacht fluiten, c'est normal, we paren

We zijn die patronen, we zijn die levensfase

Ieder zijn plottwisten, ieder zijn verhalen

Voorbij

Alles gaat voorbij

Alles, alles, alles gaat voorbij

Voorbij

Alles gaat voorbij

Alles, alles, alles gaat voorbij