ฟ้าบ่อ่วย

อุกใจฮ้ายมาเป็นตะหน่ายแท้น้อฮัก ว่าแต่พ้อผู้มักกะถึกลักโลดหัวใจ เฮ็ดคือจังสิแมน มาเฮ็ดคือจังมีใจ แต่สุดท้ายกะได้โต่งแต่น้ำตา ฟ้ากะบ่อ่วยมาเหลียวเบิ่งจักหน่อยหนอ ว่าคนรอมัยยืดคอจ่องแนมหา บ่เหลือสักคนติว้า ส่งมาให้แนมแน่หนา ได้เขี่ยหาจนว่าหญ้าตายกะยังบ่พ้อ จักสิให้รออีกโดนปานได๋ละฟ้า จังสิส่งใครคนนั้นลงมาให้เจอ กะโสดโดนพอตายละเด้อ *เจอผู้ได๋สุดท้ายกะเป็นแค่เเฟนคนอื่นเขายิ้มให้กันจนหน้าซื่นส่วนเฮานั่งเศร้าจนขาจัง ต้องเจ็บทุกครั้งแมนฮักผู้ได๋กะใจพัง ฟ้ากะยังบ่คิดสิอ่วยให้สักที กี่ลมหนาวกะยังคงหนาวและยังริบรี่บ่มีวี่แววสิมีผู้ได๋เข้ามาส่อยซ่อมใจ คือยากเอาเหลือสิมีแฟนลางเทื่อกะดาย ฟ้ากะสุกใส่ให้ตายแต่แฟนเขา กะเศร้าเป็นอยู่เด้