Oma

Zinnen die je voorlas

Plannen die je had

Steden waar je thuis was

Mannen die je stil aanbad

Dromen die je leefde

Straten waar je liep

Vrienden die toch bleven

Bedden waar je nooit in sliep

Dan kijk ik omhoog

Naar de zon of de maan

En stel ik me voor

Dat jij zo hebt gestaan

En vraag ik me af

Of op een eeuw van maneschijn

Er wel een verschil is

Tussen zijn en niet meer zijn

Sleutels die ik terugvond

Minnaars die ik nooit meer sprak

Dagen dat ik niks verstond

De keren dat de moed ontbrak

Mensen die ik meed

Koffers die ik droeg

Plannen die ik heb gesmeed

Gunsten waar ik nooit om vroeg

De zinnen die je moest verzetten

Levens die niet mochten zijn

Mijn lied heeft andere coupletten

Maar uiteindelijk hetzelfde refrein

Dan kijk ik omhoog

Naar de zon of de maan

En stel ik me voor

Dat jij zo hebt gestaan

En vraag ik me af

Of op een eeuw van maneschijn

Er wel een verschil is

Tussen zijn en niet meer zijn

De dingen die ik niet kon vragen

Liedjes waar ik aan begon

De achteloos verstrooide dagen

Lippen die de mijne kusten

Liefdes die niet konden zijn

Stemmen die me susten

Het is uiteindelijk hetzelfde refrein

Dan kijk ik omhoog

Naar de zon of de maan

En stel ik me voor

Dat jij zo hebt gestaan

En vraag ik me af

Of op een eeuw van maneschijn

Er wel een verschil is

Tussen zijn en niet meer zijn