สัญญากาสะลอง

กลางค่ำคืนแสงจันทร์

อ้ายบ่าวบ้านใดกัน

มายืนเดียวดาย

เพียงมาชื่นชมดอกไม้

หรือมาพบมาคอยใคร

ใต้เงาแสงจันทร์

กลางค่ำคืนแสงดาว

กาสะลองพร่างพราว

ขาวนวลเต็มลาน

มีใครจะพอสงสาร

ให้ที่พักคนเดินทาง

ได้พอพึ่งพา

ขอฝากตัวฝากใจ

คงฝากไผมานัก

เจอผู้ใดก็ฮักไปเรื่อยกา

ข้าบ่ฮับฝากใจไผ

รับเอาไว้เถิดหนา

สัญญาว่าไม่มีวันขอคืน

ทั้งตัวทั้งใจ

เพียงถ้อยคำสัญญา

จะเชื่อใจได้กา

ว่าจริงเพียงใด

ชั่วฟ้าดินสลาย

สัญญารักที่ให้ไป

ไม่เลือนร้างลา

ขอฝากตัวฝากใจ

คงฝากไผมานัก

เจอผู้ใดก็ฮักไปเรื่อยกา

ข้าบ่ฮับฝากใจไผ

รับเอาไว้เถิดหนา

สัญญาว่าไม่มีวันขอคืน

ทั้งตัวทั้งใจ

เพียงถ้อยคำสัญญา

จะเชื่อใจได้กา

ว่าจริงเพียงใด

ชั่วฟ้าดินสลาย

สัญญารักที่ให้ไป

ไม่เลือนร้างลา

ปากหวาน ๆ จะไว้ใจได้กา

อู้เพราะ ๆ จะไว้ใจได้กา

ตาซึ้ง ๆ จะไว้ใจได้กา

เสียงนุ่ม ๆ จะไว้ใจได้กา

ตัวสูง ๆ จะไว้ใจได้กา

คำอ้อน ๆ จะไว้ใจได้กา

อยู่เมืองไกล จะไว้ใจได้กา

บอกฮักข้าเจ้า จะไว้ใจได้กา

ปากหวาน ๆ จะไว้ใจได้กา

อู้เพราะ ๆ จะไว้ใจได้กา

ตาซึ้ง ๆ จะไว้ใจได้กา

เสียงนุ่ม ๆ จะไว้ใจได้กา

ตัวสูง ๆ จะไว้ใจได้กา

คำอ้อน ๆ จะไว้ใจได้กา

อยู่เมืองไกล จะไว้ใจได้กา

บอกฮักข้าเจ้า จะไว้ใจได้กา