Miasto Duchów

Witam w krainie marzeń

Pozwól, że pokażę Ci nasz świat

(Potrzeba spełnienia pragnień znika na pustych ulicach)

Znowu coś zmieniono w planach i zostaję w czterech ścianach sam

(I jeszcze mam szansę coś zmienić)

Raz, dwa

Widzisz świat, ale porównań brak

Prawda, straszna

Czas na bass, make it loud

W gwiazdach znikną miasta

Własna twarz zmienia kształt

Tu nikt nie będzie nic dyktował

Dopiero gdy zostaniesz sam masz szansę dostrzec to kim jesteś

(Pusto w tym mieście)

He

Tylko, że nie chcesz

Bo kto by chciał zmieniać przestrzeń, komfort na nowe podejście

(Pst ej, inaczej dalej niedostępne)

Ten bezsens przełamać, paradoksalnie widzę

Że to czego unikałem było obok tego na co liczę

Kolejne porycie, bo nienawidzę tego widzieć

Jak to widzę to nie widzę nic, nic, nic

Już to widziałem, to jest misja

Na której tam to znaczy w błędzie

Daleko ciężkie, szybko pęknie

Wolę walkę niż mieć szczęście

Stary kurz i stare zdjęcie

Przypomina mi kim jestem

Więc będę szukał wszędzie

A co będzie to będzie i chuj

Oni i tak tam odpadną

Szukam sensu w czym nie widać gołym okiem, ciągła skrajność

(Stój twardo)

Jebana ciągła skrajność

Gdybym umiał to wykrzyczeć i tak tego nie ogarną

Myślę, że pora wstawać

W przenośni i dosłownie

Kolejna noc nie przespana

Nie lubimy liczyć dni

Do czego noc doprowadza?

Bo to dni się miały liczyć

Czy za późno by się starać dalej?

Witam w krainie marzeń

Pozwól, że pokażę Ci nasz świat

(Potrzeba spełnienia pragnień znika na pustych ulicach)

Znowu coś zmieniono w planach i zostaję w czterech ścianach sam

(I jeszcze mam szansę coś zmienić)

Raz, dwa

Widzisz świat, ale porównań brak

Prawda, straszna

Czas na bass, make it loud

W gwiazdach znikną miasta

Własna twarz zmienia kształt

Tu nikt nie będzie nic dyktował

Nie wiem gdzie, jestem jak Ronin

Nigdy nie miałem innej opcji

Tak bez strony

(Tak bez strony)

Mam swój świat jak J.K. Rowling

Wszędzie biegają potwory

Ty jak oni

(Ty jak oni)

Karma wraca od tej forsy, tak jakbym miał szczęście

Mam w sobie tyle strachu ile Dean Winchester

Z banknotu szczerzy się, mocniej z kolejnym wersem

Próbując mi coś wmówić, bezskutecznie

Codziennie myśl od dniu wywołuje u mnie ciszę

Wysoko tak wysoko, żebym nie wiedział co piszę

Mijam ze szczytem się no i spadam

Kiedyś to poukładam

Kiedyś to poukładam teraz w pył, pył, pył

Nie patrzymy w tył, dźwięk opalanej lufki

Zgodziłeś się być, więc nie przejdą wymówki

Nie można odpuścić, szukajmy wskazówki

Bo nie będzie powtórki

(Pst, nie będzie powtórki)