Lyrics
[Verse 1]
ตื่นตั้งแต่หกโมงเช้า ต้องรีบๆ ออกไปหา
ซื้อของขวัญให้เธอสักหน่อย
เดินจนเหงื่อเริ่มไหลย้อย ได้กุหลาบสีหวานจ๋อย
พร้อมด้วยช็อคโกแลตแท่งโต
[Verse 2]
เธอยิ้มหวานจนแก้มปริอยู่สองวัน
กุหลาบนั้นเริ่มเฉา
แห้งเหี่ยว (แห้งเหี่ยว)
ทิ้งไป (ทิ้งไป) โยนทิ้งไป (โยนทิ้งไป)
[Verse 3]
เก็บแต่ช็อคโกแลตไว้
ข้างที่นอนหลับตาฝัน
ฝันและคิดถึงกันทุกคืน
เก็บไว้นานเลยเหม็นหืน
กลายเป็นอื่น หมดความหมาย
ไม่ทันไรก็คงขึ้นรา
[Verse 4]
ขืนทิ้งไว้นานก็บูด หมดความหอม
คงไม่หวานดังเดิม
ไร้ค่า (ไร้ค่า) ทิ้งไป (ทิ้งไป)
โยนทิ้งไป (โยนทิ้งไป)
[Chorus]
ฉันไม่รู้เมื่อไรจะเป็นรายต่อไป
ที่ถูกทิ้งลงถ้าสิ้นความหมาย
ตอนนี้ยังชื่นใจ จึงอยากคบไป
ถ้าเบื่อเมื่อใด สัมพันธ์แปรเปลี่ยน
[Chorus]
ฉันไม่รู้เมื่อไรจะเป็นรายต่อไป
ที่ถูกทิ้งลง ถ้าสิ้นความหมาย
ตอนนี้ยังชื่นใจ จึงอยากคบไป
ถ้าเบื่อเมื่อใด สัมพันธ์แปรเปลี่ยน
[Bridge]
เปลี่ยนความรู้สึก คนเราก็แปลก
หากหมดความหมาย หมดผลประโยชน์
ความสัมพันธ์ที่เคยให้กัน
ก็เริ่มแปรผันเป็นอนิจจัง
[Chorus]
ฉันไม่รู้เมื่อไรจะเป็นรายต่อไป
ที่ถูกทิ้งลงถ้าสิ้นความหมาย
ตอนนี้ยังชื่นใจ จึงอยากคบไป
ถ้าเบื่อเมื่อใดสัมพันธ์แปรเปลี่ยน
[Chorus]
ฉันไม่รู้เมื่อไรจะเป็นรายต่อไป
ที่ถูกทิ้งลงถ้าสิ้นความหมาย
ตอนนี้ยังชื่นใจ จึงอยากคบไป
ถ้าเบื่อเมื่อใดสัมพันธ์แปรเปลี่ยน
Written by: สมบัติ พิทักษ์สินธุ์