อยู่คนเดียว

อยู่คนเดียวกับตอนเย็นเย็น

และก็ไม่เห็นว่าจะต้องมีใครใครมาเคียงข้าง

อยู่ลำพังกับความอ้างว้าง

นั่งมองดูแสงรำไรของดวงตะวันจนลับไป

เหม่อมองจันทร์ที่ลอยขึ้นมา

ดึกดื่นอย่างนี้แล้วเพื่อนที่มีที่ดีที่สุดคือหมอนข้าง

อยู่เหงาเหงาอย่างคนที่ปล่อยวาง

ก็อยู่อย่างนี้จนชิน

ไอ้คนไม่รู้ก็คอยจะถาม ทำไมไม่หาใคร

สักคน เข้าใจ และรักจริง

ก็ทุกคน ดูแสนดี ดูจริงใจ

ก็ยินดีที่ได้เจอแต่ No no no no no no oh woh

ก็เพราะเวลาฉันรักรักจริง

มันมาไม่นิ่งเอาตอนเธอ มาทิ้งไป

คนมันรักมาก มันก็เลยเสียดาย

มันปวดใจจะบอกใคร ก็ไม่ช่วย

เพราะรักเองเจ็บเอง ก็อยู่อย่างคนไม่มีแฟน

จะหาใครมาแทน ก็กลัวว่าเขาจะมาซ้ำ

ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ

ก็เจ็บประจำ ก็เลยต้องอยู่คนเดียว

ไอ้คนไม่รู้ก็คอยจะถาม ทำไมไม่หาใคร

สักคน เข้าใจ และรักจริง

ก็ทุกคน ดูแสนดี ดูจริงใจ

ก็ยินดีที่ได้เจอแต่ No no no no no no oh woh

ก็เพราะเวลาฉันรักรักจริง

มันมาไม่นิ่งเอาตอนเธอ มาทิ้งไป

คนมันรักมาก มันก็เลยเสียดาย

มันปวดใจจะบอกใคร ก็ไม่ช่วย

เพราะรักเองเจ็บเอง ก็อยู่อย่างคนไม่มีแฟน

จะหาใครมาแทน ก็กลัวว่าเขาจะมาซ้ำ

ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ

ก็เจ็บประจำ ก็เลยต้องอยู่คนเดียว

ก็เพราะเวลาฉันรักรักจริง

มันมาไม่นิ่งเอาตอนเธอ มาทิ้งไป

คนมันรักมาก มันก็เลยเสียดาย

มันปวดใจจะบอกใคร ก็ไม่ช่วย

เพราะรักเองเจ็บเอง ก็อยู่อย่างคนไม่มีแฟน

จะหาใครมาแทน ก็กลัวว่าเขาจะมาซ้ำ

ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ

ก็เจ็บประจำ ก็เลยต้องอยู่คนเดียว