voor alles bang

Voor de toekomst, het verleden En voor wat die met z'n tweeën stiekem met elkaar bespreken Voor wat hebben ze in petto Voor de poppen waar ze roekeloos en harteloos mee spelen Voor het water dat blijft stijgen Voor de droogte, voor de vloed Voor het bloed aan onze handen Voor het plastic in ons bloed Voor het grote onbekende en oneindige, het eind Voor de kou en voor de vlam En voor de pijn, en voor de pijn en voor de pijn En voor wat we willen en voor wie we zijn Voor alles bang, voor alles altijd bang Voor alles bang, voor alles altijd bang Voor de angsten van een ander Maar vooral voor waar die angsten toe gaan leiden Durf bijna niet te kijken Durf bijna niet naar buiten Alsof daarmee dan het lot is te vermijden Of de toekomst af te leiden Of te doen laten vergeten wat de plannen voor je zijn En alsof die dan verdwijnen Alsof bang zijn voor het ergste je een beetje kan beschermen Voor het ergste dat je vreest Misschien lijdt je nu het meest En valt het allemaal wel mee Maar als het tegenvalt dan komt de klap zo hard aan dat je breekt En wat gebeurd er als je breekt? Het onbekende heeft je stevig en volledig in de greep Voor alles bang, voor alles altijd bang Voor alles bang, voor alles altijd bang Voor alles Voor alles Nou, ik kan, uh, niet, uh, voor iedereen spreken Maar ik ben, uh, zeker bang, zeker Je bent bang? Uh, ik ben bang voor de bom en ik ben bang voor het geweld Dat, uh, overal steeds meer tevoorschijn komt En ik ben bang En ik ben bang En ik ben bang En ik ben bang Voor- Voor alles bang, voor alles altijd bang Voor alles bang, voor alles altijd bang Voor alles bang, voor alles altijd bang Voor alles bang, voor alles altijd bang