seven thresholds of pain

Pozwól mi wyrównać własne tętno, pozwól mi wyrównać je

Zwiedzam wszystkie ciemne zakamarki, drętwieje mi ciało - to paraliż

Albo jesteś ze mną, albo zamilcz, nie mam już siły się w to z Tobą bawić

Czuję, że dawkujesz mi tlen, w nocy znów nie mogę zasnąć

Czuję, że dawkujesz mi tlen, w mojej głowie wieczny natłok

Ale wiesz, potrzebna jest tylko iskra

Zgubiłem okulary, nie widziałem, żeby przyszła

Niech wybucha atom tuż za moją ścianą

Gorąco jak w lato, dalej boli mnie łeb

Ona ma siedem progów bólu, ale nie liczę zer

Wyrzucam dziesięć kafli w ogień, no bo nie chce ich mieć

Ona ma 100k powodów, żeby iść samemu na deszcz

Wbij we mnie ołów, pomoże mi to zejść

Ona ma–

Znowu widziałam ciemność w Twojej twarzy, a oczy mają inne barwy

Teraz Wszystko jedno, utopiłeś jedność

W każdej z kolejnych tych paczek benzo

Niby wszystko mamy, ale nic nie mamy, nawet się znamy już

Zabliźnione rany, a na nowo się poznamy

Na policzkach starych będzie nowy róż

Nowy dzień, nowy kolor, nadal nie jestem sobą

Inny motyw, stary horror, walę o ścianę głową

Rzucił czar, nie wiem skąd, ale chce go mieć obok, ale chcę go mieć obok

Ale wiem że to błąd, ale wiem że to błąd

Ale wiem że to błąd, ale wiem że to błąd

Ale wiesz, potrzebna jest tylko iskra

Zgubiłem okulary, nie widziałem, żeby przyszła

Niech wybucha atom tuż za moją ścianą

Gorąco jak w lato, dalej boli mnie łeb

Ona ma siedem progów bólu, ale nie liczę zer

Wyrzucam dziesięć kafli w ogień, no bo nie chce ich mieć

Ona ma 100k powodów, żeby iść samemu na deszcz

Wbij we mnie ołów, pomoże mi to zejść

Ona ma–

Pozwól mi wyrównać własne tętno

(Chociaż wiem że Tobie wszystko jedno)

Wyżera mnie ta cała obojętność

(I wszystkie myśli w mojej głowie dzisiaj bledną)

Wszystko jest czarno-białe, już straciło kolor

Chociaż chcę Ciebie bardzo, to nie mogę dotknąć

Chociaż chcę Ciebie bardzo, to nie mogę mieć

Może tak będzie lepiej, gdzieś zrozumiem Cię