Ghezavat

شده یه برزخ خاکستری ایران ما

دیگه پا نمیشه کسی با انگیزه صبحا،

همه پر از زخم و درد و غم و فحش ناجور

دیگه امنیت و ارامشم شده رویا

وقتی خیلی راحت همدیگرو قضاوت میکنیم

از بیرون لبخند , از تو حسادت میکنیم

چرا موهات کوتاهه ؟ چه قدر چاقی تو

چرا دماغت سوراخه؟ مگه گاوی تو؟

از انتخاب لباس، تا انتخاب رفیق.

باید باشه قابل قبول. مورد تایید.

نوجوون روحش زخمی، پاره پارس.

دلیلش! فشار وتحمیل، خونوادس.

اینجا آرامش روان هیچ ارزشی نداره،

دختر باید اجازه بگیره ابروشو ورداره.

شنیدی؟ اجازه بکیره ابروشو ورداره

اینجا همه

اون دختر دوست داره داشته باشه مویه کوتاه

میپوشه شلوار لش اون جای دامن کوتاه

اون پسر ارایش میکنه میخواد لاک بزنه

اصلا دلش میخواد اون با پسر لاس بزنه

تو اصلا کی هستی که بخوای اونو کافر ببینی؟

تو خودت مغزتو فروختی تو زندانه دینی

مهمونی فامیلی؟ بگو اتاق بازجویی

از تو حرص میخوری از بیرون لبخند مصنوعی

چرا شوهر نمیکنی؟اوا بچت کو؟

یهنی چی که هنرمندی؟ پس «مدرک» کو؟

تو اکیپا هم که همه فیک و الکی

میزنین حرف پشت هم انگار چرخ و فلکین

توی کشوری که ، قضاوت شده عادی

بگا رفتنه هموطن؟ میشه عادی

جایی که هم طلاق بده هم ازدواج سفید

از پوست و گوش گذشت دیگه یه استخون رسید

با فضولی هم دیگرو روانی میکنین

اره شماها دخترامونو فراری میکنید

یکم بکشیم بیرون سرامونو از تو کونه هم

شاید طبیعت بخشیدمون و تموم شد این غم