อยู่กับตัวเองเสียบ้าง

ผ่านมานานแล้วรักที่พ้นผ่าน

แต่ก็ยังหลงยังคงต้องการ

*เหมือนกับทุกๆคนคอยเล่นละคร คอยสอนคอยหลอนคอยต้องการ

เหมือนกับทุกๆวัน ฉันอยู่ไปวันๆทรมาร

อยู่กับตัวเองซะบ้าง อยู่กับความจริงซะบ้าง

ให้ความรักรักตัวเองเสียบ้าง อยู่กับผู้คนข้างๆแบบครึ่งๆกลางๆคงจะหาไม่เจอ

เมื่อไม่มีใครที่จะรัก เมื่อไม่มีใครก็ควรพัก ไม่นานนักคงได้เจอ

เปิดเสียงเพลง มีแต่เพลงรัก

ไม่อยากคิดเลย ทำไมเหนื่อยนัก *

หากมันยังเป็นอย่างนี้ เมื่อมีแล้วมันไม่ดี ก็ไม่มีดีกว่า