Niemand

Refrein:

Diep vanbinnen is ze eenzaam

Voelt ze pijn maar zal ni neergaan

Ze is zo kwetsbaar en vertrouwt u ni terug

Zo vermoeiend allemaal, ze wil rust

Niemand, die haar leegte voelt

Er is niemand die haar leegtes zie

Verse 1:

Ze denkt zichzelf te bescherme tegen spoken uit het verleden

De pijn is ni mateloos

Ik wou dat er iemand met haar is kon praten en haar verklaren kon

Hoe ze haar zaken loost

Ik wou dat ze al het geluk is kon zien dazze rond haar heeft

Het zou er raken en sprakeloos

Achterlaten en vaker doen vragen of het haar nog kan baten

Die emoties zo radeloos

Ik wens haar het beste en net zoals iedereen neem ik mijn afstand uit zelfbehoud

Het liefst zou ik blijven en alles oplossen maar die keuze die knaagt aan mijn zelfvertrouwen

Een beetje kritiek is een afgang

Ze duwt iedereen op een afstand

En klaagt als er niemand ni meer afkwam

Eigen schuld maar iedereen heeft er last van Slachtoffers maken slachtoffers

Ookal wou ik die pijn van haar weg kunnen nemen

De enige die er aan werken kan dat is zij zelf maar daar liggen de echte problemen

Ze stampt in het rond en ze geeft u de schuld, en gasligten is haar second opinion

Ik weet ni wie haar ooit heeft pijn gedaan maar ik zet mijn schouders recht en wens ze veel healing

Refrein:

Diep vanbinnen is ze eenzaam

voelt ze pijn maar zal ni neergaan

Ze is zo kwetsbaar en vertrouwt u ni terug

Zo vermoeiend allemaal, ze wil rust

Niemand, die haar leegte voelt

Er is niemand die haar leegtes zie

Verse 2:

Als ik haar knuffels kon geven waarmee ze alle pijn los laten kon

Dan zou ik er 100 elke dag zonder uitzondering geven maar spijtig toch komt da ni zo

Ik wil het maar kan het ni vatten, ni snappen, ge ziet al uw liefde als lucht terug verdampen Ze ziet het zwart wit, gij zijt niks als ze zwart zie, alles als ’t goed is en da’s ongezond

Het geeft ons onveilige feelings, geen stabiliteit en zo blijven we pleasers

Alle verlangens zijn kwijt ze bevriezen, geen stapke vooruit we zijn beide verliezers

Ik wou dat ik eindelijk hier is, kon zeggen dat alles goe ging, onze band ni meer ziek is

Ik ben op mezelf te kritisch, de psycholoog vind dat er eindelijk licht is

Aantrekken afstoten, pijnlijke dynamiek een beetje toxisch wij zijn dynamiet Ontploffingsgevaar, la vie et vitte, vertragen de boodschap tot in m’n ziel

Tegen mensen die ge liefhebt is nee zeggen moeilijk,

Voor uzelf kiezen is eerder iets moedig

Zonder angst maar uit liefde uw wereld terug zoeken

Ook al is’t accepteren de leegte te voelen

Refrein:

Diep vanbinnen is ze eenzaam

Voelt ze pijn maar zal ni neergaan

Ze is zo kwetsbaar en vertrouwt u ni terug

Zo vermoeiend allemaal, ze wil rust

Niemand, die haar leegte voelt

Er is niemand die haar leegtes zie