De Helse Poort

Ik weet niet wat het is, maar ik voel me oud

Lange gesprekken, maar ze laten me koud

Je hebt me net verteld dat je van me houdt

Maar ik kan niet liegen dat ik van je hou

Mijn gevoelens getwist, het doet me pijn

Ik wacht op mijn dag, in een lange rij

De dag dat ik niet meer mezelf kan zijn

De dag met jou, zij aan zij

Hoe treurig om te zijn; waar je niet bent

De mensen en plekken die je niet meer herkent

Toen ik was bekomen van dit doelloos lopen,

Begon ik de dag met mijn ogen gesloten

Ik doorliep de helse poort

In de droom waar ik, jou verloor

In de droom ik verloor;

Was het jou die ik nog vond

Ik hield me stil en ik bleef observeren

Vervormde gezichten in een spiegels verleden

Die schaduw, zo gevormd duidt mijn noodlot aan

Dan het eind van de dag en dan het eind van de maan

Ik heb niets meer nodig dan mezelf