Dooriyan

ਨੀਂਦ ਹੁਣ ਆਉਂਦੀ ਨਹੀਂ

ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨੇ ਮੇਰਿਆਂ ਸਾਹਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਖੋਇਆ ਏ

ਮੈਂ ਵੀ ਨਾ ਭੁੱਲ ਪਾਇਆ, ਤੂੰ ਵੀ ਨਾ ਭੁੱਲ ਪਾਈ

ਜੋ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਲੇਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਏ

ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਤੂੰ ਗੈਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੱਸ ਰਿਹਾ

ਦੂਰੀਆਂ ਵੱਧ ਗਈਆਂ, ਪਲਕ ਨੂੰ ਝਪਕਦਿਆਂ

ਓਵੇਂ ਹੀ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਗਿਆ

ਦੂਰੀਆਂ ਵੱਧ ਗਈਆਂ, ਪਲਕ ਨੂੰ ਝਪਕਦਿਆਂ

ਓਵੇਂ ਹੀ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਗਿਆ (ਘੱਟ ਗਿਆ)

ਤੂੰ ਰਾਹੀ ਬਣ ਤੁਰ ਗਈ, ਮੈਂ ਓਥੇ ਖੜ੍ਹ ਗਿਆ

ਬਾਹਰੋਂ ਤਾਂ ਜਿਊਂਦਾ ਹਾਂ, ਅੰਦਰੋਂ ਹਾਂ ਮਰ ਗਿਆ

ਜਿਸਮ ਵੀ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਐ, ਰੂਹ ਵੀ ਭਟਕ ਰਹੀ

ਦੂਰੋਂ ਤਾਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਲਾਸ਼ ਹੈ ਲਟਕ ਰਹੀ

ਅੱਜ Raj Fatehpur ਨੂੰ ਤੂੰ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰ ਰਹੀ

ਦੂਰੀਆਂ ਵੱਧ ਗਈਆਂ, ਪਲਕ ਨੂੰ ਝਪਕਦਿਆਂ

ਓਵੇਂ ਹੀ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਗਿਆ

ਦੂਰੀਆਂ ਵੱਧ ਗਈਆਂ, ਪਲਕ ਨੂੰ ਝਪਕਦਿਆਂ

ਓਵੇਂ ਹੀ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਗਿਆ (ਘੱਟ ਗਿਆ)

ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਤੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਖਬਰ ਨਹੀਂ?

ਮੈਂ ਵੀ ਤਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ, ਤੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਕਦਰ ਨਹੀਂ?

ਫ਼ਾਸਲੇ ਪਾਏ ਤੂੰ (ਫ਼ੈਸਲੇ ਤੇਰੇ ਸੀ)

ਮੈਂ ਅੱਜ ਵੀ ਓਥੇ ਹਾਂ (ਤੂੰ ਬਦਲੇ ਚਿਹਰੇ ਸੀ)

"ਵੱਖ ਹੋਵਾਂਗੇ ਨਾ," ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਸੀ ਬੋਲ ਇਹੇ

ਦੂਰੀਆਂ ਵੱਧ ਗਈਆਂ, ਪਲਕ ਨੂੰ ਝਪਕਦਿਆਂ

ਓਵੇਂ ਹੀ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਗਿਆ (ਘੱਟ ਗਿਆ)

ਦੂਰੀਆਂ...

ਪਲਕ ਨੂੰ...

ਓਵੇਂ ਹੀ...

ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਗਿਆ

ਦੂਰੀਆਂ ਵੱਧ ਗਈਆਂ, ਪਲਕ ਨੂੰ ਝਪਕਦਿਆਂ

ਓਵੇਂ ਹੀ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਗਿਆ

ਦੂਰੀਆਂ