Lyrics

Hur fort blir lönnarna gula,
 Som lyser vår vandring i parken.
 Att dö är att resa en smula
 Från grenen till fasta marken.
 Hur smal blir den gyllene strimman,
 Som bådar att dagen ska rands.
 Det klämtar en spårvagn i dimman,
 Och luften är tung att andas.
 Hur snart blir kinderna vita.
 Så kyss dem med läppar av vatten.
 Se, måsarna textar med krita
 En dikt i den svarta natten.
 Hur snart står popplarna höga
 Och nakna med svärta i strecken.
 Att dö är helt enkelt att snöga
 Som löv i den muntra bäcken.
Written by: Amanda Ginsburg, Filip Ekestubbe, Stig Dagerman
instagramSharePathic_arrow_out