FANTASMA STO TIMONI

Για όσους μπλέξαν μες τη γύρα και δεν είχαν πείρα

Χάσαν το δρόμο τους πιο εύκολα από αναπτήρα

Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν οι αλήτες κλαίνε

Ρίξε μια σφαλιάρα αν ξεχάσω με ποιους είμαι

Και τι θα γίνει αν στο τέλος μείνουμε όλοι μόνοι

Και σα φαντάσματα οδηγάμε πάνω στο τιμόνι

Ποιος μας εδώσε να φάμε τον καρπό απ' το δέντρο

Και τριαντάφυλλα φυτρώνουν πάνω στο τσιμέντο

Αυτό είναι για τους σκύλους μου που ξέμειναν στις πόλεις

Γαβγίζουνε στις ρόδες και ποτέ δεν τρώνε φόλες

Ματώνουνε πραγματικά όχι μες τις οθόνες

Η πιο σκληρή τροφή για δόντια λεν είναι οι αγκώνες

Γελάνε χωρίς χάπια αγαπάν χωρίς κανόνες

Δεν κυνηγάνε ντίβες δεν κυνηγάν πριμαντόνες

Δε δουλεύουν χίλιες ώρες για να πάρουν ένα Rolex

Που όσο γυαλίζουν τα διαμάντια τόσα κρύβουν κομπλεξ

Βρες μια δουλειά άργησες και δεν πληρώνουν πια οι πλατφόρμες

Πατέρα μη φοβάσαι σου 'πα θα μείνει αιώνες

Το παίρνω πολύ σοβαρά αλλά δεν είναι αγώνες

Κοίτα τι πάθανε οι λαγοί γελάν κ οι χελώνες

Οι μικροί άλλαξαν ανάμεσα σε τόσους thuggers

Πήραν το σίδερο το κούνησαν μέσα στις φλόγες

Τι να τους κάνεις άμα μείνουνε μόνο οι στάχτες

Αγαπάτε τη φωτιά μα είστε σαν πευκοβελόνες

Σ αυτό το game τόσα φίδια μα όχι τόσες κόμπρες

Ούτε και κει δεν καταφέρνουν να 'ναι βασιλιάδες

Μέτρησα αυτά τα πλακάκια είναι 100 χιλιάδες

100 χιλιάδες για να κρυφτούν χαραμάδες

Θα πέρναγα για σένα μέσα από τις συμπληγάδες

Θα πήδαγα γκρεμούς θα βούταγα μες τις χαράδρες

Μα τώρα που το βλέπω ήσουν μονάχα μπελάδες

Μόνος μου το φτιαξα μα φτου μας ρε αληταράδες

Δε χρειάζομαι ρολόι βλέπω την ώρα τους

Είμαι στ' αμάξι έρχομαι για τα dollars τους

Euros money pesos όπως θέλεις πες τα

Αρκεί τα λεφτά να ναι πάντα στην ώρα τους

Για όσους μπλέξαν μες τη γύρα και δεν είχαν πείρα

Χάσαν το δρόμο τους πιο εύκολα κ από αναπτήρα

Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν οι αλήτες κλαίνε

Ρίξε μια σφαλιάρα αν ξεχάσουν με ποιους είμαι

Και τι θα γίνει αν στο τέλος μείνουμε όλοι μόνοι

Σα φαντάσματα οδηγάμε πάνω στο τιμόνι

Ποιος μας εδώσε να φάμε τον καρπό απ' το δέντρο

Και τριαντάφυλλα φυτρώνουν πάνω στο τσιμέντο

Ήθελες να γίνεις, ήθελες να πίνεις

Κι είπα να επιμείνεις δίχως να συγκρίνεις

Ήθελες να γεμίσεις τα κενά εκείνης

Γάμα τα κενά, εδώ δεν παίζουνε κενά μνήμης

Απ το περιθώριο ανοίγει η πόρτα

Μα το λουρί τον σφίγγει όταν θα βγει βόλτα

Ο Αυστραλοπίθηκος μαθαίνει τη γραφή, αναλύει τη φυσική

Όταν σουρώνει από τη βότκα

Εκατό κιλά μουσικός, αλλιώς

Συναισθηματικά ενοχικός αλλιώς

Πως να σου δείξω το αλλιώς

Από τα χρόνια της Αντίθεσης και Κ.Λ.ΙΟΣ

Βάλτο να παίζει για να μείνει κάτι

Έχεις ευθύνη σε αυτό και την ευθύνη πάρτη

Ο χρόνος ξέρει να φθείρει και να εκκολάπτει

Και ο βλάκας ένα επίδομα θέλει να πάει στη κάλπη

Κοιτώ τα μάτια σου βλέπω τι θες να κάνεις

Ο τοξικό αέρας δεν σε αφήνει να ανασάνεις

Απ τη γενιά της πλάνης

Θα σκάβεις, να πάθεις, να μάθεις να χάνεις

Πόσα ευρώ το μήνα; Τι να σου πω για εκείνα

Ηθικές αξίες δεν φτιάχνει με το χρήμα

Ψάξε για κομπίνα, μια παλιά μπομπίνα

Να αναπαράγει τις φωνές απ τα παιδιά που φύγαν

Όταν ο φίλος γίνει όντως αδερφός σου

Αυτό είναι Pepe Spine ο κόσμος δικός σου

Ένα σπινθήρισμα αρκεί για το γραπτό σου

Πάρ'το και τυφλώσου η κράτα το για φως σου

Για όσους μπλέξαν μες τη γύρα και δεν είχαν πείρα

Χάσαν το δρόμο τους πιο εύκολα κ από αναπτήρα

Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν οι αλήτες κλαίνε

Ρίξε μια σφαλιάρα αν ξεχάσω με ποιους είμαι

Και τι θα γίνει αν στο τέλος μείνουμε όλοι μόνοι

Σα φαντάσματα οδηγάμε πάνω στο τιμόνι

Ποιος μας εδώσε να φάμε τον καρπό απ' το δέντρο

Και τριαντάφυλλα φυτρώνουν πάνω στο τσιμέντο