Girdap

Yak sigaranı geceye

Döndür o dumanı, bırak

Bu şehir sana zindan olur

Girdap

Yak sigaranı geceye

Döndür o dumanı, bırak

Bu şehir sana zindan olur

Girdap

Soğukta buz tutan nefes keser, yeter mi sandın felsefen?

Sen terse, gel de gör, sıkarlar ensenden

Dünya sakat bi' dengede, insan yutar bu metropoller hep

Umutla koştuk ama son dakkada yendi goller

Depresyona bi' son ver, yaşadığım yeter bi' ton dert

Nefes almazsan ölürsün dostum, intikamı boş ver

Varsın karanlık olsun, güneş gözlüğünle poz ver

Çünkü kimse seni alkışlamaz öldüğünde son kez

Hadi sar yine sahnenin en başına

Düştüm, ateş vurur her yanıma

İnersem duman gibi gözlerine

Yaz beni aklının enkazına

Kuruduğu yerden yeşerir umut

Zehir olsa da hayat nefesini tut

Biliyosun, bir gün hesap sorulur

Yaşadığın dünyanın bedeli budur

Yak sigaranı geceye

Döndür o dumanı, bırak

Bu şehir sana zindan olur

Girdap

Yak sigaranı geceye

Döndür o dumanı, bırak

Bu şehir sana zindan olur

Girdap

Sessiz ve sakin, huzursuz bir akşam

Aynalar çatık kaşlı, bakma, yüzün ekşir

Hissedemem, kalbimin muhteviyatı taştan

Bana "Sev" deme, o cümle kaldı kadim zamanlardan

Sakın sanma "Kolay seçmek zoru"

Sokaklar içenle, binalar içerleyenlerle dolu (Uf)

Mezarlar çiçekli, rızalar nefrete gömülür

İsimler illete, cisimler toprağa dönüşür

Kendinden nefret etmek için arama sebep

Ruhu var gibi yürüyen ceset

Hesap sormak için dost olur ömür

Meleklerle anlaşmalı, git feshet

Küçük hesaplara kaldı meselem

Şişelerde aradın ölüm, huzur

Kötü düşüncelerine deresin

Seni kapatır hapishanelere

Yak sigaranı geceye

Döndür o dumanı, bırak

Bu şehir sana zindan olur

Girdap

Yak sigaranı geceye

Döndür o dumanı, bırak

Bu şehir sana zindan olur

Girdap