Warszawa

O piątej nad ranem Warszawa cała pachnie snem

Pechowcy już wstają

Ci bardziej szczęsliwi mogą jeszcze spać

Zakochani wciąż do siebie przytuleni

Oni nie chcą, by rozdzielał ich dzień

A samotni znowu budzą się z nadzieją

Że może dziś ktoś podzieli z nimi sen

Za chwilę Warszawa zatrzyma czas

I choć będziesz musiał jechać

Nie ma wyjścia, trzeba stać

Zakochani ciągle w siebie zapatrzeni

Oni nie chcą, by znów ruszył świat

A samotni oglądają się za siebie

Bo już nie chcą stracić żadnej z szans

He-ja, hej, ha-jaj-jaj

He-ja, hej, ha-jaj-jaj

W południe Warszawa ma chyba milion lat

Starzy ludzie na ławkach narzekają na świat

Ci szczęśliwsi wciąż trzymają się za ręce

Oni wiedzą, że mogli kochać tylko raz

A samotni cicho modlą się o śmierć

Bo jak długo człowiek może być sam?

He-ja, hej, ha-jaj-jaj

He-ja, hej, ha-jaj-jaj

Pod wieczór Warszawa ma bananowy smak

Młodzi ludzie na ulicach myślą: „teraz nasz jest świat!”

Co mądrzejsi oglądają się za siebie

Oni wiedza, że będą kochać tylko raz

A samotni chcą, jak burza, gnać do przodu

Tylko Bóg wie, ile stracą szans

A w nocy w Warszawie z każdej z ulic, z każdej z bram

Ze stadionów, mostów, bruków słychać ciepły szept

To Warszawa

Za mnie modli się Warszawa

To za mnie modli się Warszawa, ha

Warszawa, za mnie modli się Warszawa

Za mnie modli się Warszawa, ha

Warszawa, to za nas modli się Warszawa

Za nas modli się Warszawa, ha-aj, Warszawa, ha-aj

Bo Warszawa, to za mnie modli się Warszawa

Za nas modli się Warszawa, ha-aj, Warszawa, ha-aj

To Warszawa, za mnie modli się Warszawa

To za mnie modli się Warszawa