Kwiat w doniczce

Mój kwiat w doniczce się znowu obraca

I całym sobą wychodzi oknem, więc

Może to śmieszne, że ja nie potrafię

Złapać światła i tak, jak on nie zapomnieć

Z rąk ucieka mi dziś świat

I jestem wszędzie i nigdzie od lat

Może to już jest ten dzień

Że nie muszę więcej patrzeć hen

Daleko, gdzie nie sięga wzrok

Mam przed sobą wszystko to

Mam przed sobą wszystko

Nieustająco do siebie wracam

Nie wiedząc, gdzie mój dom, więc zawsze na próżno

Twarzom, które dobrze znam trzy razy się przedstawiam

Dni nie pamiętam i miast nie rozróżniam

Podobno nic dwa razy się nie zdarza

A ja szukam tego, co zawsze podobne

I piękne wydaje mi się to, co się powtarza

Jak kwiat, który znowu wychodzi oknem

Za mało bywam przy tobie

Za rzadko jestem na czas

Bo z rąk ucieka mi mój świat

I jestem wszędzie i nigdzie od lat

Może to już jest ten dzień

Że nie muszę więcej patrzeć hen

Daleko, gdzie nie sięga wzrok

Mam przed sobą wszystko to

Mam przed sobą wszystko to

Może to już jest ten dzień

Że nie muszę więcej patrzeć hen

Daleko, gdzie nie sięga wzrok

Mam przed sobą wszystko to

Mam przed sobą wszystko to