Kehkashan

ਸ਼ਾਮ ਦੀ ਲਾਲੀ ਫਿੱਕੀ ਪਾਤੀ

ਨੂਰ ਜੋ ਤੇਰੇ ਚਿਹਰੇ ਨੇ

ਤੂੰ ਹੀ ਦਿਖਦੀ ਅਜਕਲ ਮੈਨੂੰ

ਉਂਜ ਤਾਂ ਲੋਕ ਬਥੇਰੇ ਨੇ

ਪੈੜਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਮੈਂ ਚੱਕਾਂ

ਜੱਗ ਤੋਂ ਲੁਕਾ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਰੱਖਾਂ

ਹੱਸਦੀ ਐ ਜਦੋਂ, ਮੁਟਿਆਰੇ

ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਨੂੰ ਕੁੜੇ ਪਾਰੇ

ਕਹਿਕਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵਰਗੀਆਂ ਅੱਖਾਂ

ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਗਵਾਚ ਗਏ ਲੱਖਾਂ

ਲੱਖਾਂ ਹੀ ਨੇ ਬਣ ਗਏ ਤਾਰੇ

ਪਲ-ਪਲ ਟੁੱਟਦੇ ਵਿਚਾਰੇ

ਕਹਿਕਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵਰਗੀਆਂ ਅੱਖਾਂ

ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਗਵਾਚ ਗਏ ਲੱਖਾਂ

ਲੱਖਾਂ ਹੀ ਨੇ ਬਣ ਗਏ ਤਾਰੇ

ਪਲ-ਪਲ ਟੁੱਟਦੇ ਵਿਚਾਰੇ

ਅੱਖ ਯਾ ਬਦਾਮੀ ਮੁੱਖ ਉੱਤੇ ਨੂਰ ਛਾਇਆ ਐ?

ਚੰਨ ਜਿਹੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਨਕਾਬ ਕਾਹਤੋਂ ਲਾਇਆ ਐ?

ਵੱਗਦੀ ਫ਼ਿਜ਼ਾ ਨੂੰ ਅੱਜ ਲਿਖ ਖ਼ਤ ਪਾਇਆ ਐ

ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਉਹਦੀਆਂ ਹਥੇਲੀਆਂ 'ਚ ਜਾਇਆ ਐ

ਹਾਲ ਤੈਨੂੰ ਦਿਲ ਦਾ ਕੀ ਦੱਸਾਂ

ਸੁਪਨੇ 'ਚ ਬੋਲ ਵੀ ਨਾ ਸੱਕਾਂ

ਜਦੋਂ ਦੇ ਕੀਤੇ ਆ ਇਸ਼ਾਰੇ

ਮਿੱਠੇ ਤੇਰੇ ਲਗਦੇ ਆਂ ਲਾਰੇ

ਕਹਿਕਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵਰਗੀਆਂ ਅੱਖਾਂ

ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਗਵਾਚ ਗਏ ਲੱਖਾਂ

ਲੱਖਾਂ ਹੀ ਨੇ ਬਣ ਗਏ ਤਾਰੇ

ਪਲ-ਪਲ ਟੁੱਟਦੇ ਵਿਚਾਰੇ

(ਕਹਿਕਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵਰਗੀਆਂ ਅੱਖਾਂ)