Mayıs 9

Dokuzuncu kez anlatıyorum seni

Dokuz sene mi geçmiş sahi?

Sana yazdığım her şey gerçek

Bunlar sevgimin en temiz hâli

Sensiz geçmiş bu yıllarıma

Yeni bir gün daha ekledi takvim

Bir bütün gibiydik uzaktan

Nasıl ayrılabilir deniz ve mavi?

"Seni bir kere daha anlatamam" dediğimin üstüne

Üç sene geçti

Sahiden merak ediyorum

Bu gerçek aşk mı? Ya da üstelemek mi?

Doğrularını bildiğim yanlışlar

Üstüme çok yükleniyorlar

Kalbim buna hâlâ dayanabiliyorsa

Eminim güçlenecektir

Sanırım seninle bir tam değiliz

Bizi yanıltan hisler miydi?

Birbirimize düşman gibiyiz

Ben böyle olsun ister miydim?

Hep kendimden kaçıyorum

Onlar sanıyorken gizlendiğimi

Sen dinlemiyorsan anlamı yok

Kaç milyon kere izlendiğimin

Ben derdimden yerle bir oldum

Sana kolay mı geldi unutmak?

Âşıklar gerçekleri gösteremezmiş

Eğer körse umutlar

Gökyüzünde bir yıldız kalmaz

İçindekini dökse bulutlar

Sen beni yaşıyorken hatırlamazsın

Ben seni ölsem unutmam

İnsanlar değişirler

Hiçbi' şey eskisi gibi kalamaz bazen

Sen sevgini kaybetmişsin

Ben olmayan şeyi çalamam zaten

Yolarımız çok önceden kopmuş

Bizi tekrar saramaz matem

Kendimden nefret ediyorum

Seni sevdiğim için, her şeye rağmen

Geçirebildiğimiz güzel bi' gün yok

Ben kendimi kandırmışım

Nasıl böyle aldanabildim

Bir yaz günü gibi sandım kışı

Aynı filmi tekrar izliyorken

Hep ileriye sardırmışım

Bu hikâyede tek gerçek sensin

Ben sadece yangınmışım

Sana söyleyecek şarkılarım yok

Sen toprağa yâr olmuşsun

Yıllardır seni anlattığım için

Her mayısta var olmuşsun

Bütün herkesi duyabiliyorsun

Ama bir tek bana sağır olmuşsun

Gidebilecek çok yerin var

Ama hiçbi' yerin yok, kaybolmuşsun

Soğuduğumu düşündüğün gün

Sana "Bilmiyorum" dedim, öyle gerekti

Belki de o zamanlar tek çarem

Sana gerçeği söylememekti

Sana bir kere daha şans vermeseydim

Uykularımı bölmeyecektin

Beni bir kere daha görmek istemiyordun

Artık görmeyeceksin

Şimdi kırılabilecek bir hayalim bile kalmadı

Gelsen n'olur?

Ben sana bir gençlik harcadım

Sen dünyaları versen n'olur?

Karanlıkla yüzleşiyorken

Ben aydınlığı çoktan unuttum

Dünyanın kuralı böyledir

Hiçbi' yanlışı yenemez doğru

Yüreğimden sevdiğim insan

Bana ne ev, ne de memleket oldu

Bugünlerde çok doluyum

Üstüme yeni bir dert ekleme, n'olur

Nefes nefese kalmıştım zaten

Yürüyoken hep sana doğru

Ben her zaman kalan taraftım

Sen sebepsizce terk eden oldun

Ceplerimde yokken sana geldim

Buna çektiğim acılar şahit

Sen yokken dermansızdır

Mutlu ve huzurlu sanılan şair

Tek dileğim seni silebilmek

Mutlu olduğumuz anılar dahil

Sen her zaman gülen Zühre'sin

Ben bu hikâyede acınan Tahir

Aklına gitmeyi koyan insanları

Hiçbi' zaman durduramazsın

Onlar başkasıyla çoktan mutlular

Ama bunu konduramazsın

Ben sadece gitmek istedim

Ama gidebilecek yol bulamazsan

Vazgeçmen gerekir hayallerinden

İmkânsızı olduramazsın