Kara Büyü

Düşünmüştüm aslında yapabileceğimi İçinden çıkıp her şeyi sileceğimi Gördüklerimi sen de görebilseydin Eminim arakana bakmadan gideceğine Çünkü kabus dolu gözlerimin zehiri Akar rengarenk bu şehire Boğar karanlığa Durur yavaş yavaş güneş soğur o an Başa dönemem bir daha yok gücüm falan Baş edemem direnmekten içim talan Hiç eser bile yok benden büyük yara Dikenlerle yaşarım bi sarılsana O zaman anlarsın belki Bulursun bana da bir çare İçinde saklanan hain Düşünmez senden başkasını söyle böylesi mi adil Ne inat ne gurur adı kara büyü Kokun hepsine rest çeker rahat uyur İmkanı yok gel imtihanım ol Çekip alır hayat hiç insafı yok gibi Ne inat ne gurur adı kara büyü Kokun hepsine rest çeker rahat uyur İmkanı yok gel imtihanım ol Çekip alır hayat hiç insafı yok gibi Sabretmekle geçti ömür zaten iyice hasret Ulaşamadıkların için iç son kez Kısır bir döngüdeyim Çıkmam gerek Edemedim hiç hesap Benim yerime Katlet Duygular bize tesadüf İçinde var bir de her günüme dair Anılar birikmiş sokakta izlerin Gördükçe seyirir bu gözlerimin esiriyim Yok desem de tek teselli sensin Bir reddeder gider ister gelirsin Ki ten bu dert değil insaf arar Kal kal da tek at boşa at naralar Bu nasıl geçer Yok mu bilen Kaçıncı kez Deliricem Çok da güzeldi unutmak hüsran dolu Her gece sahil hep kadehler ve sen Ne inat ne gurur adı kara büyü Kokun hepsine rest çeker rahat uyur İmkanı yok gel imtihanım ol Çekip alır hayat hiç insafı yok gibi Ne inat ne gurur adı kara büyü Kokun hepsine rest çeker rahat uyur İmkanı yok gel imtihanım ol Çekip alır hayat hiç insafı yok gibi