Edo Gyrnao

Οσο και αν λέω ότι φεύγω

Δεν φεύγω εδώ γυρνάω

Μα οσο και αν λέω ότι φεύγω

Δεν φεύγω εδώ γυρνάω

Στο θυμό σου πάνω σπάω

Πως γίνετε η καρδιά να λύνετε

Σε κομμάτια την κρατώ

Σαν εμμονή δεν υπάρχει λογική

Τα λόγια να μεθάω στα λάθη να πατάω

Μια νύχτα ακόμη για να μας βρει

Και ας είναι η τελευταία μας

Θυμάμαι μου είχες πει

Η αγάπες στην βροχή

Στεγνώνουν με τα δάκρυα

Και φεύγουν το πρωί

Οσο και αν λέω ότι φεύγω

Δεν φεύγω εδώ γυρνάω

Μα οσο και αν λέω ότι φεύγω

Δεν φεύγω εδώ γυρνάω

Ο έρωτας σου με ζαλίζει

Από το φως έρχεται σε κεραυνός

Στο σκοτάδι με βυθίζει

Και με κρατά πάνω σου σαν την σκιά

Που ποτέ της δεν χωρίζει

Άλλο σώμα δεν γνωρίζει

Μια ακόμα νύχτα για να μας βρει

Και ας είναι η τελείται μας

Θυμάμαι μου είχες πει

Η αγάπες στην βροχή

Στεγνώνουν με τα δάκρυα

Και φεύγουν το πρωί

Οσο και αν λέω ότι φεύγω

Δεν φεύγω εδώ γυρνάω

Μα οσο και αν λέω ότι φεύγω

Δεν φεύγω εδώ γυρνάω

Όσο και αν λέω ότι φεύγω

Δεν φεύγω εδώ γυρνάω

Μα όσο και αν λέω ότι φεύγω

Δεν φεύγω εδώ γυρνάω