Yade Cheshme to Mioftam

لخته لخته لخته خون

میچکه از جون و تنم

شعله شعله شعله ور شد

همه جای بدنم

بس که پامال ستم شد

دل وامونده‌ی من

مثه بازوی کتک خورده

کبوده کفنم

آخ چرا دل به جگر گوشه‌ی مردم بستم؟

آخ چرا دل به جگر گوشه‌ی مردم دادم؟

یاد چشم تو می‌افتم، جگرم می‌سوزه

یاد چشم تو می‌افتم، نفسم می‌گیره

نفس من که هلاک نفساتن سهله

نفس مرغای کنج قفسم می‌گیره

آخ چرا دل به جگر گوشه‌ی مردم بستم؟

(آخ چرا دل به جگر گوشه‌ی مردم دادم؟)

دیگه هر تنگ غروب

این دل مجنون تنهاست

میگه اون غمزه و اون عشوه

و اون خنده کجاست

تو که رفتی پی کارت

دل بی صاحب مرده‌ام

مثه برگای خزون

همسفر باد هواس

مث خورشید غروبم

خفه‌ام دلگیرم

از خودم، از همه، از عشق

از انسان سیرم

ولی با این همه

با یاد تو و خنده‌ی تو

نفس آخرمو می‌کشم و می‌میرم

آخ چرا دل به جگر گوشه‌ی مردم بستم؟

آخ چرا دل به جگر گوشه‌ی مردم دادم؟

آخ چرا دل به جگر گوشه‌ی مردم بستم؟

آخ چرا دل به جگر گوشه‌ی مردم دادم؟

آخ چرا دل به جگر گوشه‌ی مردم بستم؟

آخ چرا دل به جگر گوشه‌ی مردم دادم؟