Nachtliecht II

Ech zönd s'Nachtliecht a

Und mache d'Auge zue zom ändlech weder gseh

Schwemm devo i d'Stadt vo de versonkne Tröim

Wenn alli tüüf am schlofe send

Ond mech triibts devo

Zum öppis fende woni sälber nömme könn

Verbi am Bronne vo de tusig Wönsch

Wo alli det vertronke send

Ond ech wösst so gärn

Jede Grond werom mer amigs trurig send

Denn mösst ech niemeh flöchte ine tröimti Stadt

Ech wösst so gärn