Maahe Tamashayi

تو ماه شدی تا دل دیوانه بسوزانی

من کوه شدم تا به تماشای تو بنشینم

یک عمر به دنبال توام جزتو نمیخواهم

من غرق نگاه تو شدم جز تو نمی بینم

آغاز منی تو پایان منی تو

بیمار توام مژده ی درمان منی تو

دور از رخ ماهت من گمشده بودم

ازعشق تو گفتم تو شدی بودو نبودم

باران شده ام حالت گیسوی تورا قصه کنم دانه به دانه

افسانه ی چشمان تودرگوش جهان تازه کنم خانه به خانه

تنها نه منم عاشق ‌ودیوانه ی لبخند قشنگی که توداری

منظومه به هم ریزد اگر خنده کنان پا به خیابان بگذاری

یک بار تورادیدم ودل را به تو بخشیدم

آنقدر که تو خوبی وزیبایی وگیرایی

درشهر قیامت شده از رؤیت ابرویت

درخانه بمان خوب من ای ماه تماشایی