Aima

Κόκκινα τα δάκρυα που στάζουνε

Απ’ τα μάτια μου που δε σε νοιάζουνε

Στα μάτια μου δεν πιστεύω

Πως είναι ακόμα ζωντανή

Το δάχτυλο μου βάζω, την αγγίζω και νιώθω

Πως είναι ακόμα ανοιχτή

Ούτε λεπτό, ούτε λεπτό, ούτε λεπτό

Δεν έχει κλείσει

Ούτε λεπτό, ούτε ένα λεπτό, ένα λεπτό

Δεν έχει σταματήσει

Αίμα, αίμα η πληγή ακόμα στάζει

Αίμα, αίμα, χρόνια τώρα δεν αλλάζει

Αίμα, αίμα η πληγή ακόμα στάζει

Αίμα, αίμα, χρόνια τώρα δεν αλλάζει

Κόκκινα τα δάκρυα που στάζουνε

Απ' τα μάτια μου που δε σε νοιάζουνε

Κόκκινα τα δάκρυα που στάζουνε

Απ' τα μάτια μου που δε σε νοιάζουνε

Πάνω μου κηλίδες, δεν κυλάει ούτε μια

Έμειναν για πάντα και δεν έχει πια ουσία

Να προσπαθώ να λυτρωθώ αφού δεν μπορώ

Με αφήνεις πίσω, μένω παγωμένη

Παραλύω, δε μιλάω μουδιασμένη

Κάτι έχεις κάνει νιώθω μαγεμένη, μαγεμένη, μαγεμένη

Ούτε λεπτό, ούτε λεπτό, ούτε λεπτό

Δεν έχει κλείσει

Ούτε λεπτό, ούτε ένα λεπτό, ένα λεπτό

Δεν έχει σταματήσει

Αίμα, αίμα η πληγή ακόμα στάζει

Αίμα, αίμα, χρόνια τώρα δεν αλλάζει

Αίμα, αίμα η πληγή ακόμα στάζει

Αίμα, αίμα, χρόνια τώρα δεν αλλάζει

Κόκκινα τα δάκρυα που στάζουνε

Απ' τα μάτια μου που δε σε νοιάζουνε

Κόκκινα τα δάκρυα που στάζουνε

Απ' τα μάτια μου που δε σε νοιάζουνε

Σαν τη φλόγα, κόκκινο νερό με πνίγει

Η ανάμνηση σου καίει και με τυλίγει

Πάω να'ανασάνω, πώς να το κάνω;

Απ' τον βυθό τα νερά δε φτάνω

Ίσως εν τέλει το απολαμβάνω

Γράφω κομμάτια μόνο όταν σε χάνω

Με αφήνεις πίσω, μένω παγωμένη

Παραλύω, δε μιλάω μουδιασμένη

Κάτι έχεις κάνει νιώθω μαγεμένη

Μαγεμένη, μαγεμένη

Αίμα, αίμα η πληγή ακόμα στάζει

Αίμα, αίμα, χρόνια τώρα δεν αλλάζει

Αίμα, αίμα η πληγή ακόμα στάζει

Αίμα, αίμα, χρόνια τώρα δεν αλλάζει